προσωπεια

Όλα τα προσωπεια που μαζεψες από την γεννηση σου μεχρι

το θανατο πρεπει να πεταχτουν.

Μπηκε ο προισταμενος μεσα κ χαμογελασε. Τον μισουσε αυτόν τον ανθρωπο. Ποιος δεν μισει τον προισταμενο, το αφεντικο; Ολοι.

Εβγαλε την μασκα του μισους κ φορεσε την μασκα του χαμογελαστου πιθηκου.

Ο προισταμενος εβαλε την πιο σοβαρη μασκα που ειχε στην γκαρταρομπα του κ ειπε:

-Παιδι μου Μαριλενα, δακτυλογραφισε μου σε παρακαλω αυτή την αιτηση. Κ γρηγορα γιατι την θελω αμεσα.

-Αμεσως κυριε Χολεριδη.

Ο κυριος Αντρεας Χολεριδης γυρισε στο γραφειο του κ ακουστηκαν γελια. Μιλαγε στο τηλεφωνο με τον χρηματιστη του. Κερδισε μπονους. Χαμογελουσε με τιμη. 1000 ευρω κερδος-ένα λεπτο γελιο. 10,000ευρω-10 λεπτα γελιου. Είναι θεμα τιμης. Χαμογελουσε περιπου( δεν κρατω ρολοι, στο περιπου), περιπου 5 λεπτα. Δηλαδη κερδος 5000 ευρω. Δεν είναι κ ασχημα. Αλλοι χανουν. Αυτος κερδισε. Κ χθες παλι κερδισε. Γελουσε 4 λεπτα. 4000 ευρω στον πάγκο του Αντρικου. Προχωρουμε για την νικη!

Εβαλε η γκομενα του το μιζερο υφος της, εκλαψε κ λιγο,

κ αυτος της αγορασε ένα ακριβο κολιε,

αυτή,

ανοιξε την τσαντα της εβαλε μεσα την λυπημενη κ εβγαλε από μεσα την χαμογελαστη φατσα, την φορεσε,

κ μετα φιλησε τον Αντρικο- στην κλειδαροτρυπα είναι κολλημενη η σκατοφάτσα του κοσμηματοπωλη που χαριεντιζεται-.

Πιθηκοι,

είναι ωρα του πρωθυπουργου, του υπουργου, του βουλευτη, του παρουσιαστη ειδησεων, του σχολιαστη,

η ωρα του γραφικου τυπου που λεει τον καιρο.

Κλαπ πιθηκων « η τσιτα», δεχτή κάθε ψευτικη φατσα,

κ η πιο ομορφη φατσα; Α! Της σοβαροτητας! Η πιο τελεια. Κοιταξε τον παπά. Η τελεια σοβαροτητα. Ασχολουνται με σοβαροτατα θεματα. Με λειψανα. Με πεθαμενα γεγονοτα εδώ κ 2000 χρονων. Πρεπει να είναι σοβαροι. Εχουν κηδεια.

Ολων των ειδων τις φατσες εχει το παζαρι. Αγοραζεις οποια φατσα θες. Συνηθως αγοραζουμε φατσες κλοουν. Είναι οι πιο λυπημενες. Ενα τσιρκο. Οι μονοι που δεν φορουν μασκες σε ένα τσιρκο είναι τα ζωα του τσιρκου. Είναι τα πιο αληθινα,

κ για να μην τρελαθουν αναμεσα σε ανθρωπους,

είναι αναγκασμενα να φορουν καμια φορα κ αυτά καμια μασκα. Είναι όπως το τρελαδικο. Αν το παιξεις εξυπνακιας σε ένα τρελαδικο, οι τρελοι θα σε σκοτωσουν. Δεν θα σε ανεχτουν για πολύ,

-Τι γυρευει ενας τρελος αναμεσα μας, θα πουν.

Δεν θα το ανεχτουν. Πρεπει να το παιζεις τρελος για να επιβιωσεις αναμεσα σε τρελους.

Μισο λεπτο όμως κ κτυπα η πορτα μου. Παω να ανοιξω.

Ηταν από το τρελαδικο κ ψαχνουν για καποιον εξυπνακια κριστοφ κ μου ειπαν αν τον ξερω, γιατι θελουν να τον συλλαβουν. Είναι επικινδυνος, μπορει να σκοτωσει καποιον. Τους ειπα δεν τον ξερω. Σηκωθηκαν κ εφυγαν. Κοιταξα από το παραθυρο της πολυκατοικιας που εμενα κ τους ειδα να εχουν καποιον στην κουκουλα κ να τον σπρωχνουν βιαια μεσα στην καροτσα του ασθενοφορου. Αυτος κλωτσαγε κ τον καλμαραν με μια ενεση. Ποιον αραγες μπαγλαρωσαν; Τον κριστοφ;

Αργοτερα εμαθα ότι οντως ηταν ο κριστοφ. Ειχε δραπετευσει από το γενικο τρελοκομειο κ τον ξαναεφεραν πισω, στην πατριδα, να την υπηρετησει.

Ο Πεταλουδας. Εχει μια σκηνη στην ταινια «ο Πεταλουδας» που καθεται εκει στα βραχια σε ένα απομακρισμενο νησι. Θελει να δραπετευσει αλλα δεν μπορει. Τελικα ανακαλυπτει ότι ενα κυμα μπορει να τον βγαλει στο πελαγος κ να σωθει. Όλα τα κυματα δεν μπορουν να τον βγαλουν στο πελαγος . Μονο ένα μπορει. Όπως ερχονται τα κυματα σε σειρα μονο ένα βγαινει ξανα στο πελαγος. Καταφερε να δραπετευσει,

ειχε πανω στο στηθος του ζωγραφισμενη μια πεταλουδα κ μια διψα για ελευθερια. Θα νομιζε κανεις ότι η πεταλουδα ηταν ζωγραφισμενη πανω του από καπριτσιο, από μαγκια, η επειδη αγαπουσε μια πεταλουδιτσα. Τιποτε από όλα αυτά. Η πεταλουδα ηταν προεκταση της ψυχης του κ η ψυχη του ειχε μονο ένα ποθο. Να πεταξει στον ουρανο. Ελευθερος.

-Αποστολε. Μια ωρα σου φωναζω. Θα φυγουμε; Μου εχεις σπασει τα νευρα σημερα. Θα αποφασισεις να φυγουμε; Μας περιμενουν οι Κοντογιωργηδες για φαγητο. Θα ρθεις επιτελους; Θα τσιριξω.

Εβαλε ο Αποστολος την μασκα του καλοσυνατου αντρουλη κ αυτή κοιταζοντας την καουμποϊκη ταινια , « ο Καλος, ο Κακος κ ο Ασχημος», πηρε με δυναμη την μασκα του κακου από εκει μεσα κ την φορεσε στο προσωπο της διαταζοντας τον Αποστολη:

-Ξεκινα Αποστολε! Φευγουμε.

Κ ο καυμενος ο Αποστολος φορεσε μια προβιά από πανω μεχρι κατω,

-Ναι καλη μου! Παμε.

365 μερες εχει ο χρονος κ η μονη αληθινη, της Αποκριας,

ολες οι άλλες ένα ψεμα,

ενα ψεμα μεσα σε ψεμα. Κ ο πιο ψευτικος, ο αρχηγος μας.

Οτι βλεπεις, ο κοσμος ολος, είναι προεκταση του μυαλου μας, της ψυχης μας. Αν δεν σου αρεσει, μην αλλαξεις τον κοσμο, αλλαξε την ψυχη σου. Αν επιμενεις να αλλαξεις τον κοσμο πρωτα κ μετα την ψυχη σου εχασες απο χερι. Σπαταλησες την ζωη σου κυνηγωντας σκιαχτρα, παλευοντας με ανεμομυλους,

Παλευοντας με ανεμομυλους. Είναι μια αυταπατη ότι με κατι παλευεις, ότι προσπαθεις. Παραμυθιαζεις τον εαυτο σου. Είναι σαν να προσπαθεις να αλλαξεις το αρωμα καποιου λουλουδιου. Το λουλουδι αναβλιζει από μεσα του κ συ προσπαθεις να το αλλαξεις με αρωματικα σπρευ. Θα καταστρεψεις κ το λουλουδι κ δεν θα κανεις τιποτε. Καταστρεφουμε λουλουδια. Ποια είναι τα λουλουδια; Τα λουλουδια ειναι τα παιδια μας. Ερχονται λουλουδακια κ τα κανουμε κουτοπονηρα σαν εμας. Οι επιστημονες λενε ότι όλα τα παιδια εχουν μεγαλη ευφυια. Μεχρι 4 χρονων είναι όλα Αινσταιν κ μεχρι τα 8 τα εχουμε καταστρεψει. Τα εχουμε κανει σαν εμας. Πονηροβλαχους. Μεχρι 4 χρονων εχουμε απορροφησει το 50% των συνολικων μας γνωσεων κ μεχρι τα 14 μας σταματα η νοητικη μας εξελιξη. Δεν παιζει κανενα ρολο αν καποιος είναι 60, 70, 150 χρονων. Η νοημοσυνη του αντιστοιχει με ενός 14χρονου παιδιου. Οι επιστημονες λενε ότι πρεπει να κανεις μεγαλη προσπαθεια για να αναπτυχθεις περαν των 14 χρονων. Πολύ λιγοι το καταφερνουν. Μετρημενοι στα δακτυλα του ενος χεριου μας. Η γνωση αναβλιζει από μεσα μας, σαν το αρωμα ενός λουλουδιου. Κοιταξε τον κοσμο καταφατσα. Αν σου αρεσει όπως είναι σεβομαι την γνωμη σου κ όλα είναι καλα κ προχωρα ετσι. Αν δεν σου αρεσει. Αν δεν σου αρεσει κ τον βρισκεις πολύ παιδαριωδη δεν μπορεις να τον αλλαξεις. Αλλαξε εσυ. Βρες το αρωμα σου.Το αρωμα σου είναι κρυμενο πισω από χιλιαδες μασκες. Είναι οι δικες σου μασκες.Αρχισε να τις πετας. Κ οσο τις πετας θα αρχισεις να νιωθεις αυτό το αρωμα.

Είναι το αρωμα του θεου, της υπαρξης.

Όταν ο θεος δημιουργησε τον κοσμο, ειπε: «ειμαι πολύ ευχαριστημενος».

Δεν ηταν κανεις εκει να τον ακουσει κ όμως ελεγε: «ειμαι ευχαριστημενος». Σε ποιον μιλαγε; Μιλαγε στον εαυτο του. Δεν ηθελε επιβραβευση από κανενα. Δημιουργησε κατι κ του αρεσε κ ελεγε στον εαυτο του μπραβο σου κ ηταν χαρουμενος, περηφανος για τον εαυτο του. Θελω να εισαι περηφανος που εισαι Εσυ. Βγες εξω πανω στα βουνα κ φωναξε σαν θεος: «ειμαι περηφανος που ειμαι εγω». Σαν θεος. Να θυμασε παντα τον θεο όχι σαν ένα πραγμα που σε παρακολουθει αλλα σαν κατι που φωναζει: «ειμαι πολύ ευχαριστημενος». Προσπαθησε να βαλεις το αυτι σου κ να αφουγκραστεις τα σηματα που σου ερχονται από εκει εξω. Αν τυχει κ ακουσεις αυτό το ευχαριστω, δεν είναι του θεου. Είναι η ιδια σου η ψυχη που σου ψιθυριζει στο αυτι: ευχαριστω, σε αγαπω. Απομακρυνε τις μασκες κ σιγα σιγα θα ακουγεται ολο κ πιο καθαρα, πιο ζωντανα. Μεχρι που να χασεις την ιδια την ταυτοτητα σου κ να χαθεις μεσα σε αυτές τις λεξεις: ευχαριστω, σε αγαπω.

Να μην σε βρισκει κανεις, διαλυμενος μεσα σε αυτές τις λεξεις: ευχαριστω, σε αγαπω.

φιλια,σε ολους

φιλια στο logoclub μας. Ευχαριστω τα παιδια στο logoclub. Σαν μια χειραψια. Ενα ταξιδι. Δικο μου ταξιδι. Κ στο ταξιδι αυτό αν κ ειμαστε μονοι, ολομοναχοι, παντελως μονοι, ειμαστε κ μαζι. Κ αυτή είναι η ομορφια του,

τοσο κοντα μαζι,

που κανει αυτή την μοναχικοτητα ακομα πιο μεγαλειωδη.

Τα καλυτερα στο logoclub μας. Με εκτιμηση κριστοφ