Πυθαγορας . Η ωραιοτητα της ψυχης

O Πυθαγορας γεννηθηκε το 570πχ κ πεθανε το 490πχ.

Πυθαγορας. Ενας φωτισμενος. Η ωραιοτητα της ψυχης.

Πριν δυομιση χιλαδες χρονια κατι συνεβηκε στην παντα πολυταραχη γη μας.

Εκεινη την μερα, πριν 2500 χρονια, οι θεοι του ουρανου γιορταζαν. Συνηθως οι θεοι τσακωνονται μεταξυ τους κ μεταφερουν αυτό τον τσακωμο κ σε μας. Εκεινη την ημερα όμως, την πολύ σπανια μερα, ολοι οι γνωστοι κ αγνωστοι θεοι, που γνωριζουμε κ δεν γνωριζουμε, ηταν αγκαλιασμενοι.

Ο Αρης, ο θεος του πολεμου κ η Αφροδιτη , η θεα της αγαπης κ της ομορφιας να είναι αγκαλιασμενοι. Ολοι οι θεοι αγκαλιασμενοι. Σαν την πρωτη μερα της ζωης μας που βγαινουμε για ραντεβου.Τετοια ομορφη μερα. Επιναν κ χορευαν ευτυχισμενοι κ τοτε ο Ευρυτος ,ο ανθρωπος που εμαθε τον Ηρακλη τοξοβολια προτεινε να κανουν τοξοβολια. Δεχτηκαν. Για στοχο αποφασισαν να βαλουν τη γη μας.Πανω στην μυτη του βελους τους εβαλαν χρυσα μηλα. Εβρεχε χρυσα μηλα ο ουρανος της γης μας εκεινη την ημερα. Ηταν σαν μικροι ηλιοι που επεφταν στη γη. Οπως κατι πυροτεχνηματα που πεφτουν με αλεξιπτωτο αργα αργα κ φωτιζουν. Εκεινη την ημερα μικροι ηλιοι επεφταν από τον ουρανο. Που αργοτερα οι ανθρωπποι ονομασαν: Σωκρατης. Πλατωνας, Βουδας, Μαχαβιρας,Ηρακλειτος, Πυθαγορας. Επεσαν παντου σε ολη την γη. Κ ανηκουν ολοι αυτοι στον αστερισμο που ονομαζεται: Ευλογια.

Ο πατερας του Πυθαγορα ηταν ο Μνησαρχος. Ηταν εμπορος. Ο Μνησαρχος, ηταν απογονος του Αγκαιου. Ο Αγκαιος ηταν ενας ξεχωριστος ανθρωπος. Ηταν ανδρειος, μεγαλοψυχος, ειχε μεγαλη φρονηση κ υποληψη. Ξεχωριζε από ολους. Στον Αγκαιο ειχε δωθει χρησμος από την Πυθια, να μαζεψει αποικους από ολη την Ελλαδα κ να κατοικησουν ένα νησι που θα το ονομασουν Σαμο.

Μια μερα ο πατερας του Πυθαγορα, ο Μνησαρχος, βρεθηκε στους Δελφους για εμπορικους λογους, μαζι με την γυναικα του, που δεν γνωριζε ακομα ότι ηταν εγκυος κ ζητησε χρησμο από την Πυθια σχετικα με το επικειμενο ταξιδι του στην Συρια. Η Πυθια του ειπε ότι θα δοκιμασει μεγαλη χαρα κ θα κερδισει πολλα χρηματα κ ότι η γυναικα του ηδη εγκυμονει κ το παιδι που θα γεννησει, θα διαφερει κατά την ωραιοτητα κ την σοφια από ολους τους ανθρωπους.

Ο Μνησαρχος ονομασε το νεογεννητο γιο του, Πυθαγορα, καθως ειχε προφητευτει από τον Πυθιο Απολλωνα. Μεγαλωσε κ ξεχωριζε για την ομορφια του σωματος κ της ψυχης του. Ακολουθουσε ιδιαιτερα σημαντικες διαιτες , για ισορροπια ψυχης κ εγκρατεια σωματος.

Η φημη της ομορφιας, του σωματος κ της ψυχης του, εφτασαν παντου, που τον ελεγαν: « ο κομητης της Σαμου».

Στην Σαμο όμως επεκρατησε τυραννικο καθεστως κ διαβλεποτας ο Πυθαγορας, ότι θα εμποδιζαν την φιλομαθεια του, σε ηλικια 18 χρονων πηγαινει στην Μίλητο κοντα στον σοφο Θαλη, τον Αναξιμανδρο κ τον Φερεκυδη. Απο τον Θαλη μαθαινει μαθηματικα κ γεωμετρια.

Ο Θαλης τον προτρεπει να παει στην Αιγυπτο κ να συναναστραφει με τους ιερεις της Μεμφιδος κ της Διοσπολεως, από τους οποιους ο ιδιος ο Θαλης εμαθε πολλα, προλεγοντας πως αν ερχοταν σε επαφη μαζι τους θα γινοταν θεικοτερος κ σοφοτερος από ολους τους ανθρωπους. Ο νεαρος Πυθαγορας, εχοντας βελτιωσει τις διατροφικες του συνηθειες από τον Θαλη, απεκτησε την ικανοτητα να κοιματε λιγοτερο κ να εχει δαυγεια ψυχης , καθαροτητα πνευματος κ να είναι πιο υγιης. Στο ταξιδι προς την Αιγυπτο, σταματησε στην Σιδωνα. Εκει συναντησε ιερεις σοφους κ εμαθε από αυτους πολλα. Μυηθηκε στα μυστηρια της Τυρου. Μετα ξεκινησε το ταξιδι για την Αιγυπτο. Στο ταξιδι αυτό, βλεποντας οι ναυτες ποσο ικανος ηταν, σκεφτηκαν να τον πουλησουν για δουλο για να παρουν πολλα λεφτα. Όμως βλεποντας την ασυνηθιστα ηρεμη κ επιβλητικη συμπεριφορα του, την ασυνηθιστη εγκρατεια του, στον υπνο, το φαγητο, στο ποτο, αλλαξαν γνωμη. Επιπλεον το πλοιο φαινοταν να πλεει με ευθυτητα, ομαλα, σαν να παραστεκοταν ενας θεος. Το πλοιο εφτασε στην Αιγυπτο χωρις να συναντησει καμια τρικυμια κ οι ναυτες ηταν ευχαριστοι κ φερονταν σεμνα στον σοφο.

Για να τον δεχτουν οι Αιγυπτιοι ιερεις στη σχολη τους επρεπε να κανει καποιο διαλογισμο. Αυτος ειπε ότι δεν ηλθα εδώ για διαλογισμο αλλα για γνωσεις. Τοτε αυτοι του ειπαν ότι: «πρεπει να κανεις τον διαλογισμο. Κ καμια γνωση δεν είναι γνωση εκτος αν την ζησεις. Πρεπει να κανεις ένα συγκεκριμενο διαλογισμο για σαραντα μερες, που θα αναπνεεις με ένα συγκεκριμενο τροπο.»

Δεν υπηρχε άλλος τροπος να τον δεχτουν, ετσι αποφασισε να τον κανει. Οταν τον εκανε ειπε: «ειχατε δικαιο κ γω αδικο. Ξαναγεννηθηκα. Πριν, σκεφτομουν με το μυαλο. Τωρα σκεφτομαι με την καρδια. Τωρα αισθανομαι πραγματα που πριν δεν μπορουσα να αισθανθω. Τωρα ξερω ότι η αληθεια δεν είναι μια συλληψη του μυαλου, αλλα η ιδια η ζωη». Ο διαλογισμος που εκανε στην Αιγυπτο προερχεται από την Ινδια. Ειναι ο εξης: «Κλεισε τα ματια σου κ δωσε προσοχη αναμεσα στα φρυδια, στο τριτο ματι. Νοιωσε την αναπνοη σου να σε γεμιζει φως, μπαινοντας σαν φως που σε λουζει από την κορυφη του κεφαλιου σου κ σε πλημυριζει.»

Στο τριτο ματι υπαρχει ενας αδενας. Που οι επιστημονες λενε ότι είναι ο πιο μυστηριακος πανω στο σωμα μας. Οι διαλογιστες λενε ότι εκει υπαρχει ένα ματι που είναι απλα κλειστο. Κοιμαται. Αυτη η τεχνικη είναι για να ξυπνησει το τριτο ματι. Αφου κλεισεις τα ματια κ εστιασεις εκει, αμεσως η προσοχη σου απορροφατε από το τριτο ματι. Είναι το μονο σημειο πανω στο σωμα μας που απορροφα τοσο γρηγορα την προσοχη μας. Είναι ένας μαγνητης της προσοχης.Οταν νιωσεις τα ματια σου να σταθεροποιουνται εκει από μονα τους τοτε βρηκες το τριτο ματι.

Εμεινε στην Αιγυπτο 22 χρονια. Εκει τελειοποιησε ακομα περισσοτερο την γεωμετρια κ την αστρονομια κ εφτασε στο απογειο της μαθησης της επιστημης των αριθμων κ της μουσικης. Μετα μεταφερθηκε αιχμαλωτος από τους Περσες στην Βαβυλωνα. Εκει περασε ευχαριστα, για αλλα 12 χρονια, συναναστρεφομενος τους Περσες ιερεις, μαθαινοντας θεολογικα κ αστρονομικα θεματα. Επεστρεψε στην Σαμο πενηνταρης πλεον. Στην Σαμο δημιουργησε το ημικυκλιο διδασκαλειο, γνωστο σαν «το ημικυκλιο του Πυθαγορα». Ομως οι Σαμιοι δεν εδειξαν το απαιτουμενο ενδιαφερον. Υπηρχε κ τυρανικο καθεστως στη Σαμο. Του ειχαν δωσει πολλες τιμες, αλλα ελεγε ότι: «Ο τοπος μου, ειναι εκει που θελουν να μαθουν κ εδώ στην Σαμο δεν ενδιαφερονται. Θα φυγω». Κ εφυγε. Πηγε στην Νοτια Ιταλια.

Εκει γοητευσε τους παντες.Του εδωσαν αδεια να διδασκει τους νεους. Κ υστερα ερχονταν κ γυναικες. Τες παροτρυνε κ εφτιαξαν συλλογο. Πρωτακουστα πραγματα. Ανεβασε την γυναικα στο βαθρο της ,εκει που ηταν παντα, διπλα στον αντρα. Κ μετα ξαναεμαθε κ τους δυο να ξαναπερπατουν χερι-χερι, πανω σε τουτο τον τοπο που λεγεται μανα Γη. Τους εδωσε ξανα τις ριζες τους. Ειχαν ξεραθει οι ανθρωποι χωρις ριζες. Διψαγαν. Πηραν νερο από την γη κ ξεδιψασαν.

Μιλαγε στους ανθρωπους για ανεμομυλους. Ολοι οι σοφοι μιλανε για ανεμομυλους. Τους ελεγε ότι η ψυχη είναι αθανατη κ ότι η ψυχη όταν πεθανει ,μετενσαρκωνεται σε αλλα ζωντανα κ ξανα παλιν ο ιδιος κυκλος. Γεννηση-θανατος-γεννηση-θανατος. Μεχρι να φωτιστει καποιος κ να σπασει αυτος ο κυκλος. Επισης διδασκε ότι σε ορισμενες περιοδους εμφανιζονται παλιν εκεινα που ηταν καποτε. Τιποτε το νέο δεν υπαρχει. Κ ότι όλα οσα είναι εμψυχα, πρεπει να θεωρουνται ομογενη. Ειμαστε ολοι Ενα.

Κ ο Πυθαγορας για πολυν καιρο θαυμαστηκε από τους Ιταλους κ εδωσαν στους Πυθαγοριους τις διοικησεις των πολεων τους.

Υπαρχει όμως ενας κανονας. Αυτος ο κανονας δεν είναι φυσικος. Δεν προερχεται από την φυση, αλλα είναι δημιουργημα του ανθρωπου. Ο ανθρωποκανονας αυτος λεει: « Αυτος που σε θαυμαζει κ σκυβει μπροστα σου, ο ιδιος ανθρωπος, μεταγενεστερα, θα σε σκοτωσει.»

Ολοκληρη η ιστορια του ανθρωπινου ειδους στηριζεται σε αυτόν τον κανονα. Δεν είναι μονο στα πολιτικα πραγματα που ισχυει αυτος ο κανονας, αλλα σε ολες τις σχεσεις των ανθρωπων.

Ο Πυθαγορας δεν αποτελει εξαιρεση. Για καποιαν αφορμη, κυνηγησαν τους Πυθαγοριους κ πολλους σκοτωσαν κ εκαψαν τις σχολες τους. Ο Πυθαγορας σωθηκε κ κατεληξε στον Μεταποντιο οπου εκει πηγε στο ιερο των Μουσων κ τελειωσε την ζωη του κανοντας νηστεια 40 ημερων. Αλλοι όμως λενε ότι καηκε κ πεθανε μεσα στην σχολη του.

Ο Πυθαγορας ηταν ο ανθρωπος που προσπαθησε να γεφυρωσει την Δυση με την Ανατολη. Προσπαθησε να γεφυρωσει την λογικη με την διαισθηση. Την επιστημη με την ποιηση. Την επιθετικοτητα με την δεκτικοτητα. Το γιν με το γιανγκ. Το αρσενικο με το θυλυκο. Ηταν ο πρωτος ανθρωπος που αποπειραθηκε αυτή την ενωση κ τα καταφερε.

Πιστευε ότι:

Α) η ανθρωπινη ψυχη είναι αθανατη.

Β) ότι μετεσνσαρκωνεται.

Γ) ότι δεν ξαναγιενιεται ο ανθρωπος αν βρει την ψυχη του κ φωτιστει.

Τροπος ζωης των Πυθαγοριων:

Απλος. Με τα πιο απαραιτητα. Χορτοφαγια. Διαλογισμος.

Βασικη διδασκαλια του:

Εφευρετης του ορου Φιλοσοφια. Διδασκε ότι το Συμπαν είναι αρμονικο κ διεπεται από νομους. Οι νομοι αυτοι είναι εξωτερικοι κ εσωτερικοι. Εξωτερικοι νομοι, είναι οι νομοι της υλης, κ οι εσωτερικοι όταν αφορουν το ταξιδι της ψυχης μας. Οι εξωτερικοι είναι ορατοι κ χειροπιαστοι κ οι οι εσωτερικοι αορατοι κ διαισθητικοι. Οι εξωτερικοι είναι μια αναγκαιοτητα κ οι εσωτερικοι είναι δυναμης. Οι εξωτερικοι νομοι γινονται αντιληπτοι με τις 5 αισθησεις μας. Οι εσωτερικοι γινονται αντιληπτοι με την διαισθηση μας, με την καρδια μας. Οι εξωτερικοι νομοι είναι ενας αεναος κυκλος , ξανα κ ξανα, ο ιδιος κυκλος, μια ανακυκλωση. Οι εσωτερικοι νομοι είναι η αθανασια. Οι εξω νομοι δεν αντιτιθενται με τους μεσα νομους. Είναι εργαλεια, μοχλοι, για να παω περα από αυτους. Είναι σκαλοπατια μιας σκαλας κ για να ανεβω την σκαλα θελω κ τα δυο μου ποδια. Το ένα ποδι μου γραφει εξωτερικοι νομοι κ το άλλο γραφει νομοι της ψυχης μου.

Ο Πυθαγορας ειπε ότι η ταξη του συμαντος μπορει να κατανοηθει με τα μαθηματικα, ότι τα πραγματα είναι αριθμοι. Λατρευε κ την μουσικη. Θεωρουσε πως ολο το συμπαν είναι μουσικη . Εβλεπα προχθες ένα ντοκυματερ για τον ηλιο. Εστρεψε ο συγχρονος ανθρωπος τα τηλεσκοπεια του κ τα μικροφωνα του προς τον ηλιο κ ανακαλυψε ότι ο ηλιος εχει μουσικη συχνοτητα. Ολο το Συμπαν είναι μια μουσικη ορχηστρα, λενε οι επιστημονες.

Ο Πυθαγορας, όπως κ ο Σωκρατης κ ο Χριστος,δεν εγραψε ποτε τιποτα,

Πυθαγορας. Η ωραιοτητα της ψυχης.

Ειπε: Ο κοσμος δεν είναι χαος. Είναι αρμονια. Νομοι. Εξωτερικοι νομοι κ εσωτερικοι νομοι.

Νομοι της υλης κ νομοι της ψυχης.

Για να πας εξω, στο ταξιδι για την Αθήνα χρειαζεσαι τους εξωτερικους νομους. Για να πας μεσα στη ψυχη σου χρειαζεσαι τους εσωτερικους νομους.

Για να πας όμως στην Ιθακη, στην ανευρεση της ψυχης σου, δηλαδη στη φωτιση σου, χρειαζεσαι κ τους δυο. Η Ιθακη σου κ η Ιθακη μου. Πολλες διαφορετικες Ιθακες κ πολλοι οι δρομοι προς τα κει. Μα να ξερεις: Μπορει εσυ κ γω να συναντηθουμε στο δρομο, μα θα είναι για λιγο. Αυτο το λιγο ας είναι μια ευλογια ο ενας για τον αλλον, μια βοηθεια. Υστερα θα συνεχισουμε παλιν μονοι μας. Γιατι ετσι το θελησαν οι θεοι κ το δικαιο,

για να μην μπορεις να πεις: εγω δεν ειχα βοηθεια κ ο άλλος ειχε.

Ολοι το ιδιο. Με το ιδιο μέτρο.

Ειμαστε μοναχικοτητες κ μοναδικοτητες. Καμια αντιγραφη. Όπως την υπογραφη σου. Μοναδικιά δικια σου.

Κ ο Πυθαγορας οι φαροι μας.

Θα κλεισω με τον ορκο των Πυθαγοριων. Την Τετρακτυς. Η τετρακτυς σημαινει τον αριθμο τεσσερα.Τετραδα.Τρεις διαστασεις ως εκδηλωση κ μια τεταρτη ως μη εκδηλωση. Οι τρεις διαστασεις είναι ορατες κ η τεταρτη εινα αορατη.Ολες μαζι αποτελουν την ιερη τετραδα. Την Τετρακτυς.

«Ορκιζομαι σε εκεινη που εχει χαρακτει μεσα στις καρδιες μας,

στην ιερα Τετρακτυν, συμβολο μεγαλειωδες κ αγνο,

Πηγη της φυσεως κ υποδειγμα των θεων,

Πριν απ όλα όμως επικαλεσου τους θεους με θερμη. Η βοηθεια τους εχει ξεκινησει το εργο σου,κ κεινη μονο μπορει να το τελειωσει.

Καθοδηγημενος από εκεινους τιποτε δεν θα σε ξεγελα,

Από ποικιλες οντοτητες θα σου ερχεται το ακουσμα της ουσιας,

Κ ετσι θα γνωριζεις την αρχη κ το τελος των παντων.»

Χαμενοι μεσα σε τοσα πραγματα:

Οικογενεια, παιδια, σκοτουρες, ηθη κ εθιμα,

Χαμενοι μεσα σε γιορτες κ επετειους,

Χαμενοι μεσα σε μεγαλειωδεις ερωτες,

Γερνώ κιολας κ θα πρεπει να κανω λιφτινγκ, το συντομοτερο δυνατον,

Χαμενοι, κ πουθενα φως. Μονο καποιοι φαροι εκει εξω. Κ αυτοι όμως είναι πολύ μακρυα, μολις κ διακρινονται κ γω θελω αμεση λυση. Εδώ κ τωρα,

Κ το μονο που μου μενει είναι μια σπιθαμη γης κατω από το ανοικτο πουκαμισο μου.

Η αγκυρα μου. Εφτασα.

Η αληθεια δεν μπορει να υποθει. Είναι αδυνατον. Γιατι ο υλικος κοσμος συνεχως ρεει κ αλλαζει κ δεν υπαρχει μερος σταθερο για να σταθεις κ να φωναξεις : Ξηρά!

Όλα ειναι θαλασσα.

Τοτε, ολοι αυτοι οι Μυστες που βρηκαν μια αληθεια, τι κανουν εδώ; Αφου δεν μπορουν να μας πουν αυτά που ειδαν, τι κανουν εδώ, αναμεσας μας; Κ γιατι προσπαθουν τοσο πολύ για μας; Κ γιατι σταυρωνονται για μας;

Οι Μυστες είναι όπως τα πουλια. Κελαηδουν. Δεν καταλαβαινεις την γλωσσα τους, αλλα γυριζεις κ τα κοιτας.

Ναι! Οι Μυστες είναι πουλια. Ητε απολαμβανεις το τραγουδι τους ητε παιρνεις το οπλο κ τα σκοτωνεις. Συνηθως γινεται το δευτερο. Αλλα αυτά συνεχιζουν το τραγουδι τους.

Πυθαγορας. Η ωραιοτητα της ψυχης.

Ο Πυθαγορας είναι η μοναδικη περιπτωση σε ολη την ιστορια του ανθρωπου, που ενώ ειχε φωτιστει, συνεχιζε να θελει να μαθαινει κ να μαθαινει κ να γινεται μαθητης. Συνηθως όταν φωτιζεσαι, σταματας το ταξιδι. Εφτασες. Ο Πυθαγορας συνεχιζε να μαθαινει κ να υποκλινεται σε ότι καινουριο συναντουσε στο δρομο του,

Τα πουλια συνεχιζουν αδιαφορα το τραγουδι τους εξω από το παραθυρο μου.

Πολλες φορες εχω αναρωτηθει, τι εχει παει στραβα με τον ανθρωπο; Μιζερια. Κοινωνιες μιζεριας. Ενα αποστημα. Μοιαζει σαν να εχει ξεβιδωσει το κεφαλι κ εχει αποσυνδεσει την καρδια του κ ζει ακεφαλα κ χωρις καρδια. Το κεφαλι του είναι αφημενο πανω στο ραφι, χαμογελαστο, ομορφο κ διπλα από το κεφαλι, η καρδια του, να χοροπηδα χαρουμενη.

Θελει μεγαλο κουραγιο να ζεις χωρις κεφαλι κ χωρις καρδια κ ο ανθρωπος φαινεται ότι το εχει καταφερει. Ζει από την μεση κ κατω. Μεχρι να πεθανει, περιφερεται με αυτή την αμφιεση. Ο μισος. Από την μεση κ κατω.

Καμια φορα όμως θυμαται ότι εχει κ αλλα εξαρτηματα κ τοτε τα βλεπει στο ραφι κ παει κ τα φορά. Ξαναβρισκει τον παλιο καλο εαυτο του,

Τοτε οι αλλοι αρχιζουν κ τον κοροιδευουν. Δεν ταιριαζει με αυτους,

Είναι αταιριαστος.

Κ φτασαμε,

με τα ετσι κ τα αλλιως,

τον Κοσμο να δημιουργουν οι αταιριαστοι. Οι απροσαρμοστοι.

Κ να τον αποδημιουργούν, ο οχλος , η μαζα, η κοινωνια, οι προσαρμοσμενοι, οι

από την μεση κ κατω. Τα σωβρακα κ τα σλιπακια δηλαδη,

σαν βασιλιας κ βασιλισσα,στο βασιλειο που ονομαζεται: παρανοια.

Μου ερχεται στο μυαλο μια εικονα. Μια μεγαλη ζυγαρια. Στην μια μερια στεκονται οι 5-6 σοφοι του κοσμου μας κ από την άλλη, ολοι εμεις, μαζι με τον πολιτισμο μας κ την ιστορια μας. Η ζυγαρια ισορροπει, αλλοτε δεξια κ αλλοτε αριστερα. Μια λεπτη ισορροπια αναμεσα τους. Αναμεσα στη ζωη κ τον θανατο. Αυτοι, οι 5-6 σοφοι είναι η ζωη. Από την άλλη μερια εμεις. Ο θανατος.

Η πραγματικη ιστορια του ανθρωπου δεν εχει γραφτει ακομα. Δεν εχει καν αρχισει. Βρισκεται ακομα πανω στα ραφια κ χαμογελα,

η μας κοροιδευει.

Ο Πυθαγορας είναι η αποδειξη για ότι λεω.