στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Ανεβαινα την ανηφορα κ εμεινα απο λαστιχο. Εκανα ωτοστοπ σε ενα καρο που περναγε απο τον μοναχικο χωματενιο δρομο κ με πηρε. Με εβαλε πισω στην καροτσα, να καθομαι στην ακρη της καροτσας κ τα ποδια μου να κρεμονται κατω κ να κοιταζω πισω. Μπροστα το αλογο. Στην μεση ο γέρο μπάρπας κ πισω στην καροτσα με τα ποδια μου να κρεμονται στον αερα, εγω. Μετα από λιγο ειδαμε καποιον άλλο που εκανε ωτοστοπ κ τον πηραμε κ αυτόν. Ησουν εσυ Νικο κ ειχες μεινει από ιμομπιλαιζερ. Όπως μου εξηγουσες, κατεβηκες να απολαυσεις το τοπιο που ηταν οντως πολύ ομορφο κ όταν ξαναμπηκες στο σπορ αυτοκινητο σου για να φυγεις ,αυτό δεν επαιρνε μπρος.
Εκατσες διπλα μου κ κρεμασες κ συ τα ποδια σου κατω κ κοιταζαμε την θέα που ηταν πολύ ωραια. Κοιταζαμε αμιλητοι. Δεν χρειαζοταν να ντυσουμε το τοπιο με λεξεις κ νοηματα. Κ καταλαβαιναμε ότι θα χαλουσαμε το ολο σκηνικο αν μιλαγαμε. Ηταν από μονο του τελειο.
Σε μια στιγμη ο γέρο μπάρπας αρχισε να μιλα για την ζωη του, να εξιστορα την ζωη του. Μιλαγε κ μεις ακουγαμε. Δεν ηξερε αν ακουγαμε η όχι, αλλα αυτος εξιστορουσε την ζωη του κ μεις θελοντας κ μη ακουγαμε. Ειχε πεντε παιδια που τα εχασε όλα κ τωρα ηταν μονος του στον κοσμο. Παλευε για την ζωη. Θα υπεθετε καποιος ότι θα εβγαζε καποιο παραπονο η ιστορια του. Ομως δεν μας εδωσε αυτή την εντιπωση. Ουτε σε μενα ουτε στο Νικο. Ο γερος εξιστουρουσε τα γεγονοτα σαν να ηταν μια ιστορια καποιου αλλου. Ένα παραμυθι που το αφηγουταν στα εγγονια του. Θα μπορουσαμε να ειμασταν εγγονια του. Πλησιαζε τα 100.
Σε μια φαση κατεβηκαμε κατω για να ξεκουραστει το αλογο του. Στην καροτσα του ειχε ντοματες κ μαρουλια. Πηγαινε στην λαικη για να τα πουλησει. Κατσαμε ολοι κατω από την σκια του δεντρου κ τρωγαμε τις ντοματες μας. Μας ειπε ότι δεν ειχαν φαρμακα. Πραγματικα πολύ γλυκες κ γευστικες. Παρατηρησαμε τον γερο πιο προσεκτικα. Ηταν πολύ μεγαλος σε ηλικια. Μετα αφου ξεκουραστηκαμε για λιγο συνεχισαμε την πορεια μας. Πριν να ανεβει στην καροτσα ο γερος, πηγε κ χαιδεψε το αλογο του, το φιλησε κ μετα ανεβηκε στη θεση του κ του ειπε: Παμε. κ αυτό ξεκινησε.
Φτασαμε στη πολη που θα γινοταν η λαικη. Αποχαιρετιστηκαμε κ πηγε ο καθενας τον δρομο του. Ο καθενας τον δρομο του.
Ο καθενας τον δρομο του. Ομορφη προταση: Ο καθενας τον δρομο του. Ο καθενας τραβα εκει που νομιζει καλυτερα. Οπως τα σαλιγκαρια. Θυμαμαι όταν ημουν κρεατοφαγάς κ ετρωγα τα παντα, κ μου αρεσαν τα σαλιγκαρια, τα μαζευα κ τα εβαζα μεσα σε ένα κουβα. Τους εβαζα πριονιδι για φαγητο και τα αφηνα μια δυο μερες να καθαρισουν τα στομαχια τους κ μετα τα εβραζα στην κατσαρολα. Τωρα τρωω μονο λαχανικα κ φρουτα κ οσπρια.
Την τελευταια φορα που τα μαζεψα για να τα φαω κ τους εβαλα πριονιδι, την επομενη μερα αποφασισα ότι δεν θα ξαναφαω οτιδηποτε ζωικο κ θα γινω πρασινοφάγος. Τοτε τους εβγαλα το καπακι κ τα αφησα ελευθερα στην αυλη μου να πανε οπου ηθελαν να πανε. Κ πηγε άλλο εδώ, άλλο εκει. Τραβηξε το καθενα τον δρομο του.
Κατασκευη που είναι κ αυτή. Να εισαι σαλιγκαρακι.Ειναι τοσο ομορφο αλλα τοσο εκτεθειμενο κ απροστατευτο.
Τραβηξε ο καθενας τον δρομο του. Πολύ ομορφη προταση κ δειχνει ότι τα παντα είναι δυνατα κ μπορουν να γινουν με πολλους κ διαφορετικους τροπους κ αυτή είναι η ομορφια του κοσμου μας. Ολα ακολουθουν τον δικο τους δρομο, τον παντα διαφορετικο.
εγραψα την ιστοριουλα με αφορμη το: Γονατισα να προσευχηθω του Νικου Στυλιανου. Καμια φορα οι ανεξαρτητοι δρομοι συναντουνται. Ετσι που η ζωη μας γινεται ενας …
δεν θελω να χρησιμοποιησω την λεξη ιστο, ουτε την λεξη πλεγμα.
Μου αρεσει καλυτερα το χειροφιλημα αλλα παλιν δεν γινεται με δυο αρσενικους το χειροφιλημα. Θα ελεγα ότι δινει στιγμιαια ο ενας το χερι στον άλλο κ ο άλλος στον άλλο κ ο αλλος στον άλλο κ γινεται ένα πλεγμα από ανθρωπινα σωματα με ανοιχτα χερια που στιγμιαια ενωνονται κ ξαναχωριζουν για να ενωθουν με αλλα χερια κ για να ξεχωρισουν παλι.Οπως τα κυματα της θαλασσας. Να βρηκα την καταλληλη λεξη. Κυμματα της θαλασσας. Κ αυτος ο τοπος εχει πολύ θαλασσα. Είναι περιτριγυρισμενος από θαλασσα.
Κυμματα της θαλασσας.
στον Νικο
με εκτιμηση κριστοφ
