στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Σωκρατης, Πλατωνας, Ηρακλειτος, Πυθαγορας, Θαλης ο Μηλισιος,…
Οι θησαυροι της Ελλαδας. Ο θησαυρος της γης.
Αυτοι οι φωτισμενοι ανθρωποι, εραστες της ζωης, εβλεπαν τον κοσμο σαν κατι το ενιαιο κ εμας, τις μοναδες, σαν κομματι του ενιαιου συνολου. Το κυτταρο ενός σωματος που ονομαζεται Συμπαν. Υπαρξη.
Βεβαια εσυ κ γω πιστευουμε στα εγω μας κ θελουμε να ξεχωρισουμε κ να αφησουμε το ονομα μας χαραγμενο με χρυσα γραμματα κ να μας θαυμαζουν ολοι.
Ενα παραμυθι. Ζουμε μεσα στο ψεμα μας.Ειμαστε η φαντασια του εαυτου μας . Το εγω είναι φαντασματα. Τα φαντασματα που βλεπουμε στην τηλεοραση μεσα σε στοιχειομενους πυργους κ σηκωνεται η τριχα μας είναι όλα κινηματογραφικα τρυκ . Κολπα του σκηνοθετη κ στημενα σκηνικα. Στο τελος νικα ο καλος κ όλα μελι γαλα .
Αυτοπαραμυθιαζομαστε. Ζουμε μεσα στο ψεμα. Μας αρεσει. Στην ουσια πιθηκιζουμε κ ζουμε ακομα πανω στα δεντρα. Μας εχουν πει ότι αν κατεβουμε από το δεντρο θα μας φαει ο δρακος. Καμια φορα τυγχαινει να βρεθουν θαραλεοι που κανουν του κεφαλιου τους κ κατεβαινουν κατω στο χωμα κ πορευονται μονοι τους. Περιπλανιουνται καμποσο κ επιστρεφουν σε μας για να μας κατεβασουν από τα δεντρα μας κ μεις τους πεταμε καρυδες πανω στα κεφαλια τους.
Πρεπει να κατεβουμε από τα δεντρα μας. Κ αυτό δεν θα γινει μαζικα. Είναι ενας ατομικος γολγοθας. Εσυ αποφασιζεις. Η θα ζεις πανω στα δεντρα η θα κατεβεις στο χωμα κ θα περπατησεις, να εξερευνησεις. Δεν υπαρχει μεση οδος. Θελει θαρρος. Πολύ θαρρος κ ολες οι κοινωνιες είναι δειλες. Η κοινωνιες είναι προιον δειλων ανθρωπων. Η σωτηρια της ψυχης είναι καθαρα ατομικη υποθεση. Κ κοιταξε τι συμβαινει όταν καποιος βρισκει την ψυχη του. Ερχεται κατω από το δεντρο σου κ σου πετα μια σχοινενια σκαλα να κατεβεις. Να σε βοηθησει να περπατησεις. Κ συ..
Κοιταξε την παγκοσμια ιστορια του ανθρωπου. Δεν εχεις βαρεθει ακομα την ιδια ιστορια; Την ιδια σαχλαμαρα;
Δεν την εχεις βαρεθει. Πιπιλιζεις το δαχτυλο πανω στο δεντρο.
Υστερα ηρθε καποιος τυπος ονοματι Δαρβινος κ ειπε ότι ο Homo sapiens( σοφος ανθρωπος) είναι εξελιξη του πιθηκου.
Οι προδιαγραφες υπαρχουν κ είναι αληθινες:
Homo sapiens. Η σκυταλη στα χερια σου.
Homo sapiens.
Η σκυταλη στα χερια σου γραφει: Κωστας, Γιαννης, Ρενος, Κυριακος, Θεοδωρος, Αννα…
Το ονομα σου.
Νομιζες ότι ειχες προδιαγραφες καποιου κατακτητη. Ενας Τζεκις Χαντ.
Εξαπατηθηκες.Σπαταλησες τον χρονο σου για να κυριευσεις καστρα. Μια πλανη. Εξαπατηθηκες.
Μαιμουδες πανω σε δεντρα.
Ανυπομονουσες να ξημερωσει. Ειχες μια λαχταρα για κατι. Δεν ηξερες τι πραγμα ηταν αυτό που σε γεμιζε με λαχταρα αλλα ηταν κατι το ακατανικητο. Αυτή η ελξη για το αγνωστο. Να πατησεις σε τοπους που κανενας άλλος δεν ειχε πατησει πριν από σενα σε τραβουσε σαν μαγνητη.Την αυγη κατεβηκες από το δεντρο κ πατησες χωμα. Για πρωτη φορα ενιωθες τοσο ατομικος. Σαν να ειχε εξαφανιστει ολος ο κοσμος κ ησουν ο μοναδικος ανθρωπος πανω στην γη. Ενιωσες απεραντη ευθυνη για σενα. Ψαχουλεψες τον εαυτο σου.Οχι ακριβως τον ψαχουλεψες. Καλυτερα θα ελεγα ότι τον χαιδεψες κ ετσι ασυναισθητα του ειπες: Παμε!
Ξεκινησες με δυναμη για να φυγεις κ ενιωσες ότι κλωτσησες κατι. Εσκυψες να κοιταξεις κατω κ ειδες ένα κομματι ξερης ριζας στα ποδια σου. Το πηρες στα χερια σου κ περιεργαστηκες το σκληρο ξυλο. Σαν να περιμενες μια απαντηση από αυτό. Ετσι όπως το κρατουσες κ το σκουπιζες ενιωσες κατι αναγλυφο πανω του. Κατι ηταν χαραγμενο πανω του. Το ονομα σου.Το εσφυξες δυνατα στη χουφτα σου. Ακουσες πισω σου φωνες πανω στα δεντρα να σε φωναζουν.Αδιαφορισες. Καλο σου ταξιδι.
Καλο σου ταξιδι Homo sapiens
