Φολες.

Χθες το απογευμα καποιος εβαλε φολα κ τα δυο από τα τεσσερα σκυλια μου

κινδυνεψαν να πεθανουν. Τα πηρα στο γιατρο κ τωρα είναι καλα. Καποιος

φιλος μου όμως…

Ριξαν φολα μεσα στην αυλη του κ το βρηκε πεθαμενο το πρωι.

Ησυχο σκυλακι κ φρονημο. Το βρηκε αδεσποτο η αδελφη του κ το μαζεψε.

Το ελεγε Μουτρο.

Ετσι το Μουτρο πηρε εκει πανω δυο πραγματα από την εμπειρια του στη γη.

Μια Ευλογια κ μια καταρα. Ευλογια από την αφεντικινα του κ καταρα από αυτόν

που εβαλε την φολα.

Γιατι τα γραφω όμως αυτά;

Σκυλια, φολες, θανατοι κ τετοια. Με σενα θα ασχολουμαστε τωρα κ με τα σκυλια σου;

Φιλε ελληνα. Το ότι αυτή η χωρα εχει τα χαλια της φταιμε εμεις. Ο καθενας από μας

εχει το μεριδιο του.

Ηρθαν οι τουρκοι κ μας σκλαβωσαν για τετρακοσια χρονια.

Κ μεις ακομα σκλαβωμενοι.Μπορει να γιορταζεις την επανασταση κ να χαιρεσε,

αλλα ειμαστε ακομα σκλαβωμενοι. Πουστια, μαγκια, κλανια, φολες. Αυτοι ειμαστε. Που

κ που ενας Κριστοφ κ να τον φαμε λαχανο. Να βαλουμε φολες. Να παρουμε το

οπλο κ να κυνηγησουμε πουλακια που κελαηδουν.

Φολα φιλε μου. Στα πουλια.

Αυτοι ειμαστε. Ειμαστε φολες.

Ενας Σωκρατης κ μεις του δινουμε το κωνιο. 2500 χρονια από τοτε κ ακομα η φολα

είναι προεκταση του χεριου μας. Το σπρωξιμο του Ανδρουτσου από την Ακροπολη.

Ο Κολοκοτρωνης στη φυλακη.

Πουστια κ μαγκια η εξουσια κ μεις χειροκροτουμε. Ολε στα γηπεδα.

Η Ελλαδα μου εμενα είναι ενας Σωκρατης.

Ενας Πλατων, με τους πλατιους του ωμους ανοιχτους να αγκαλιαζει τον κοσμο. Τη γη.

Το Συμπαν.

Γραφω για να βρω την ψυχη μου.

Κ δεχομαι αυτους που βαζουν φολες γιατι κ αυτοι δημιουργια της υπαρξης είναι. Κ ποιος

ειμαι εγω που θα τους κρινω; Παρολα αυτά μας αναλογει ενας θανατος. Γεννηθηκα για να

πεθανω. Δεν ειμαι εδώ αιωνια. Ας είναι το περασμα μου απ εδώ μια Ευλογια,

οχι μια καταρα.

Η επιλογη κ η ευθυνη είναι αποκλειστικα δικη σου. Εσυ αποφασιζεις.

Γιατι ονομαζεσαι ανθρωπος.

Η ιστορια είναι αφιερωμενη στο Μουτρο που εφυγε.

Το μουτρο ηταν ένα Μαγκας. Ας παραδειγματιστουμε από τα σκυλια.

κριστοφ