στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Μια καύτρα έγινες και καις τα σωθικά
δυο καρβουνάκια τα μάτια σου αναμμένα
δεν θέλω πια να μου θυμίζεις τα παλιά
δυο φαναράκια τα όνειρά μας βυθισμένα
Μοιάζεις φιγούρα τώρα σκοτεινή
σαν τον καπνό στο φύσημα του άνεμου
Δυο βήματα που σέρνονται στη γη
με απαντήσεις που δεν άκουσα ποτέ μου
Βαρύ χαρμάνι ειν’ απόψε η μοναξιά
ζάλη κι αυτή σαν το τσιγάρο που καπνίζω
εθίστηκα να σ’ έχω συντροφιά
και δεν αντέχω πια να μην σ αγγίζω .
Λιμάνι ήταν το κάθε σου φιλί
μα τώρα πια εγώ δεν σε γνωρίζω
σαν ξέρα έγιν’ η σκληρή σου η ψυχή
κι εγώ φουρτούνα που στο πέλαγος γυρίζω
