-------
"Καλώς ήρθατε στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club!"
"Bravo!!!!!!!!!!!!! " |
|
|
|
|
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.
ΛΟΓΟ - PAGE Ποίηση ΤΑ ΡΙΓΗ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
 |
0.0 |
0
Ένα χαμόγελο απόψε χάρισέ μου
Βάλσαμο να ναι στης ψυχής τη σκήτη
Χρόνια βουβά σβήσε μου απ’ τη μνήμη
Και τον καημό μου διώξε Άγγελέ μου
Κι αν ηδονές σε κυριεύουν πες μου
Λύτρωση είναι της καρδιάς οι χτύποι
Όταν ριγούν μες στης φωτιάς τα στήθη
Η χάνονται στην δίνη του ανέμου
Ένα ταξίδι μακρινό λαχτάρησα κι εγώ
Μ’ ένα κορμί που τόσο του ‘χει λείψει
Να νιώσει του κρασιού σου το μεθύσι
Στεγνής ζωής να κουβαλήσει το σταυρό
|
|
|
|
Η Αίσθηση της στέρησης( στεγνή ζωή),η απώλεια ,η μοναξιά ,τα εμπόδια ,τα αδιέξοδα, ο Γολγοθάς, που συνθλίβουν και ένα ταξίδι, κάλεσμα αγάπης ,που όλοι αναζητάμε και δεν θα θέλαμε να τελειώσει ποτέ! |
|
Μακάρι ο καθένας μας να ταξιδέψει έτσι, Τουλάχιστον για μια φορά στην κάθε του ζωή. Να το νοιώσει, να το βιώσει και να το εκτιμήσει όπως του πρέπει! Να είσαι καλά! |
| το να τρυγήσει κανείς τη ζωή, να την απολαύσει σε όλη την ιερότητά της, διέπει ως άξονας κεντροβαρικός την γραφή σου που σπειροειδώς ανελίσσεται, ανέρχεται, ανεβαίνει συνέχεια σε όλο και υψηλότερα επίπεδα... έχω μια περίεργη γεύση στο στόμα όταν σε διαβάζω φίλε Δημήτρη... μια λαχτάρα, μια δίψα, μια πρωτόγονη ανάγκη να βρω ξανά την πρωτοπηγή όλων... να'σαι καλά... |
|
Ένα ταξίδι μακρινό λαχτάρησα κι εγώ Μ’ ένα κορμί που τόσο του ‘χει λείψει Yπέροχο.. Το κακό είναι ότι αυτό το ταξίδι θα υπάρχει πάντα και μη αφήνοντας το μένεις δέσμιος αυτού του ονείρου που για πάντα θα αγαπάς... |
ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ...καθ' Ημετέραν Εικόνα και καθ' Ομοίωσιν.. Γεν.1-26 [Αποσπάσματα].- Ν3/21-22,β2 << Το τέρας βρυχάται και θα συνεχίσει να βρυχάται όλο και περισσότερο, όλο και πιο έντονα και βίαια, απροκάλυπτα και καταστροφικά, χειραγωγώντας με ευκολία τους ανθρώπους, όλων των ηλικιών σε κάθε είδους Εγκληματικές ενέργειες και Πράξεις, διασπώντας έτσι τον ιστό σταθερότητας και συνοχής στις λοινωνίες των ανθρώπων παράγοντας με αυτό τον τρόπο την προσφιλή δια την ύπαρξη και διαιώνιση του <<Τροφή>> που δεν είναι άλλη από την παραγόμενη Αρνητική Ενέργεια που τον συντηρεί ανα τους Αιώνες και είναι πάντα προς όφελος του. Χρησιμοποιώντας δε βάναυσα και δόλια τον πρόχειρο πλανήτη του όλο και πιο καταστροφικά, όσο καταλαβαίνει πως οδηγείται προς το Τέλος Του....Το μη αναστρέψιμο !.....>> 30/12/2021 - Nikos Stylianou
