Ήθελα να προσθέσω κι εγώ κάποιες σκέψεις στα ήδη πολύ ενδιαφέροντα που διάβασα στα προηγηθέντα σχόλια - υπομνήματά με αφορμή το ποίημα της Ελεωνόρας.
Το να εκφράζεται, να εξωτερικεύεται και να πραγματώνεται ποιητικά τούτο το θ έ λ ω είναι από μόνο του μια δύναμη αλλά και μια οδός… αισθάνομαι Ελεωνόρα και Νίκο ότι η ποίηση, αν είναι Τέχνη υψηλή είναι επειδή είναι δρόμος, ατραπός μυητική, εργαλείο αυτογνωσίας, γέφυρα επι-κοινωνίας και μαζί διαδραστικός βιότοπος, όπως ακριβώς συμβαίνει με το Λογοκλαμπ και με κάθε αναλόγου επιπέδου κοινότητα αξιόλογων, ανήσυχων και ζωντανών ανθρώπων.
Συμφωνώ απόλυτα φιλοσοφικά, ιδεολογικά αν θέλετε αλλά και τυπολογικά ακόμη με τις θέσεις του Νίκου όσον αφορά στην ‘βαθμολόγηση-αξιολόγηση’ η οποία πάντα πρέπει να υπενθυμίζεται ότι λειτουργεί όχι για να ξεχωρίζει κάποιους από κάποιους άλλους αλλά, απλά, για να σημειώνει κάτι, να επι-σημαίνει κάτι. Θα μπορούσε να μην υπάρχει. Πάλι θα αναζητούσαμε κάποιο εργαλείο αξιολόγησης. Το θέλουμε κι εμείς οι ίδιοι, το ποθούμε εσωτερικά. Μα, περισσότερο θέλουμε να δοκιμάζουμε τα βήματά μας, να χαρτογραφούμε τον εαυτό μας, να απογράφουμε τις εσωτερικές μας δράσεις που άλλοτε μας οδηγούν ‘εδώ’ και άλλοτε ‘εκεί’. Αλάθητο σύστημα αξιολόγησης αδύνατον να υπάρξει όσο εμείς έχουμε τις στιγμές μας, τις πτώσεις μας, τις ανόδους μας, τις φωτεινές και σκοτεινές ώρες μας. Και ευτυχώς. Μέσα στη σχετικότητα κινούμαστε και όμως, τα διαμαντάκια έστω και ανάμεσα στις γυαλιστερές πέτρες, ξεχωρίζουν, ακτινοβολούν…
Με αυτές τις λίγες σκέψεις και ζητώντας συγνώμη για τη φλυαρία να πω απλά πως αυτό το θ έ λ ω που σε μένα ήχησε ως επίκληση – πρόσκληση – επιθυμία και διάπυρος πόθος εξέφρασε με ενάργεια όλη τη συσσωρευμένη και ιερή ανάγκη μιας ψυχής να βιώσει, να ονειρευτεί, να ζήσει, να ψηλαφήσει το Ωραίο, το Εύ-μορφο, το Ευγενές… να σαι καλά Ελεωνόρα και εσύ Νίκο που μου επιδαψίλευσες ξανά ζεστές σκέψεις και συναισθήματα που με άγγιξαν βαθιά…
*************************************************************************
Σχολιάζω εμμέσως, επειδή δεν θέλω να βαθμοδοτήσω. Δεν είναι κάτι κακό η αξιολόγηση ενός πονήματος, ούτε και σηματοδοτεί επίκριση ο χαρακτηρισμός του με 4, 3, 2, 1, ή 0. Αντίθετα σημαίνει ότι ο σχολιαστής ασχολήθηκε σοβαρά με κάποια εργασία και εξέφρασε επ' αυτής την γνώμη του με υπευθυνότητα. Προσωπικά, κάθε άλλο παρά με πειράζει αν κάποια γραφτά μου, εδώ ή αλλού, αναλύονται με κριτικό πνεύμα' ή ακόμη και επικριτικό. Ακριβώς, θέλω την κριτική ώστε να βελτιώσω μέσα από την μελέτη της την όποια γραφή μου. Και πιστεύω ότι παρόμοια γνώμη έχει και κάθε άλλος δημιουργός, ακόμη και αν δεν το παραδέχεται στον εαυτό του.
|
|
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
