Κατόπτρων είδωλα, παραμορφώσεις
σχήματα φρικτά , αντιφεγγίζουν
σε μάτια στεγνά, παιδικά.
Μοτίβα κουρασμένα, φθαρμένα
αναπαράγουν ξεψυχισμένες ζωές.
Νέες τάσεις, νέες μόδες
κλέβουν ψυχές παιδικές
χωρίς ενοχές.
Η φαντασία θυσία στο βωμό
της ρομποτικής ανίας.
Δάκτυλα μένουν νωχελικά
μέσα στις τσέπες ,μηνύοντας
της προσπάθειας το άσκοπο.
Ανύποπτα παιδιά
που το μπόι σας στον ήλιο
ποτέ δεν μετρήσατε
που στις χούφτες σας
ποτέ δεν ταΐσατε λευκά περιστέρια.
Παιδιά λησμονημένα
η ελπίδα υπάρχει για σας
αρκεί να βρείτε το κουράγιο
να δείτε τον ήλιο κατάματα
και λουσμένα από το φώς
της χαμένης σας αθωότητας
πρωτόγνωρα ευτυχισμένα
να πλαγιάσετε στη ρίζα μιας ελιάς
για να ακούσετε ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΓΡΥΛΛΩΝ…..
Που λένε την αλήθεια του ψέματος
την παραμορφωμένη λύπη της χαράς
και τον πόνο της Αγάπης.
Προχώρα πάντα προς την κατεύθυνση των Γρύλλων.
Αυτά που θα μάθεις,
αυτά που πρέπει να ξέρεις,
θα σε βοηθήσουν
για να διαλέξεις τα βήματα
να ζήσεις… να υπάρξεις…
με τα λιγότερα δυνατόν τραύματα
στην πορεία…
Ως ότου φθάσεις στο δέντρο
που τραγουδά ο Γρύλλος,
για να σου πει το μυστικό
να τραγουδάς Πάντα
ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ.
Κατερίνα Μιχαηλίδου
Νίκος Στυλιανού