στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Πριν να φανεί της χαραυγής το πρόσωπο
ξεκούρνιασες απ’το ζεστό και παιδικό κρεβάτι
ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΧΑ ΖΗΤΗΜΑ ΧΡΟΝΟΥ
Πριν να φανεί της χαραυγής το πρόσωπο
ξεκούρνιασες απ’το ζεστό και παιδικό κρεβάτι
και ζεύτηκες τ’αλέτρι της ζωής ,ανασκαλεύοντας
της γης τη γονιμότητα.
Στα σπλάχνα σου σφιχταγκάλιασες του σύμπαντος
την ύπαρξη.
Έπλασες γλυκειά την ανάσα μου
μαζεύοντας σταλιά σταλιά , του ήλιου το περίσσευμα
και της βροχής τη στάλα.
Μάνα μου ,
Γη και Ουρανέ μου
Μέσα στο ανεμόβροχο και το αγριόνυχτο
φέρνω τώρα μάταιους κύκλους
σαν σαστισμένο πουλί.
Μάνα μου, μην απελπίζεσαι και μην φοβάσαι.
Στον τελευταίο του ταξιδιού μου το σταθμό
θα με περιμένει
ο ουρανός που νοστάλγησα
ο ήλιος που πόθησα
του ανέμου το φίλημα
και το πέταγμα μου θα γίνει
ελεύθερο, σίγουρο και γενναίο.
Μάνα μου, μόνο περίμενε
Είναι μονάχα
ζήτημα χρόνου…