ακανόνιστα σχήματα,
γραμμές αφηρημένες....
ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ
Ακανόνιστα σχήματα,
γραμμές αφηρημένες,
μορφές μακρινές,
αμίλητες, βιαστικές.
Ρολόγια κρεμασμένα
θηλιά στο λαιμό,
αφίσες χθεσινών ραντεβού.
Σφυρίγματα τραίνου,
ριπές μνήμης,
δευτερολέπτων καρέ η ζωή
να περνά τρομαγμένα
σε υπόγεια στοά,
νύχτα του ήλιου.
Με μόνο σκοπό
του τραίνου
το άγριο βουητό.
Και μέσα
στου φθορίου το φώς
ν’αναζητώ τον χαμένο καιρό
στο σταθμό του μετρό.