στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Απελπισμένη και βαριά και με θολή τη σκέψη......
Απελπισμένη και βαριά
και με θολή τη σκέψη,
πήρα τους δρόμους για να βρω
βοτάνι να γιατρέψει,
την πληγωμένη μου καρδιά
απ’την σκληρή μου Mοίρα.
Ποτέ δεν μου’δειξε στοργή
ποτέ χαρά δεν πήρα.
Πάντα μαχαίρι κοφτερό
βαθιά να με πληγώνει
και τις παλιές μου τις πληγές
να τις ξαναματώνει.
Γι' αυτό και μπήκα εκκλησιά
κεράκι για ν' ανάψω,
λυώσει μαζί του η θλίψη μου
να μην ξανά στενάξω.
Και φαίνεται κατάφερα
την Παναγιά δακρύσει,
πληγές μου που ματώθηκαν
να τις ανακουφίσει.
Τώρα το γέλιο βότανο
φωλιάζει στην καρδιά μου
και σαν ξυπνώ κάθε πρωί
Χαρά μου με προσμένει,
γαρυφαλοαγιόκλημα
και γιασεμί ντυμένη.
Κατερίνα Μιχαηλίδου
Νίκος Στυλιανού