Μελαγχολικά καλοκαίρια και ζεστοί χειμώνες Όλα ανάποδα Όπως θα΄πρεπε να είναι στη βιόσφαιρα που ζω Στη δική σου βιόσφαιρα Αλλαγές δεν επιτρέπονται εδώ
Πρώτα δοκιμάζεται η αγάπη
Κι ύστερα η δύναμη να την αντέξεις
Πάντα
Κι εσύ δεν το ξέρεις
Μονάχα ξέρεις τα ανείπωτα
Όλα ανάποδα
Όπως θα’πρεπε να είναι στο οικοσύστημα που ζω
Το δικό σου οικοσύστημα
Κι εσύ
Όσο κι αν αυτό είναι παράδοξο
Σε τούτο το κόσμο
Το δικό σου κόσμο
Είσαι ένας απρόσκλητος επισκέπτης
Που πια σιγά σιγά
Όχι πως έπαψα να σ’αγαπώ
Πως να διακόψει κανείς ν’ανασαίνει;
Μα, δεν σε διακρίνω πια
Δεν σε γνωρίζω
Σε ψηλαφώ για να σε καταλάβω
Όπως οι τυφλοί
Που κι αν γεννήθηκαν λουσμένοι στο φως
Τώρα είναι δύσκολο να κάνουν τα απλά βήματα
Στο αφιλόξενο δωμάτιο
Της αγάπης που έγινε πηχτό σκοτάδι…
Όλα ανάποδα
Όπως θα’πρεπε να είναι στο οικοσύστημα που ζω
Το δικό σου οικοσύστημα…
1-11-2006