στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Οι ώρες έτρεχαν να προλάβουν τον ήλιο
πριν σβήσει πίσω από το βουνό
κρατώντας με το ζόρι το δειλινό
μην πάρει ακόμα τα χρώματα του
και χαθεί στο σκοτάδι
όπως πάντα αδιαπραγμάτευτα
συνηθίζει να το κάνει..
Τούτες τις ζεστές ώρες
βλέμμα, σκέψεις και ανάσα
σερβίρονται κρύα, μην καείς
απ' τις καυτές σπίθες τους
που πετόντουσαν
απ' τα αναμμένα κλαδιά
μιας στενάχωρης μέρας.
Βότσαλα απ' τα κύματα των άστρων
που χτύπαγαν βίαια
στην παραλία των σκέψεων μου
με κρατάγανε σε εγρήγορση
αν και βρισκόμουνα ήρεμος
στη δροσιά της συνείδησης
που κατόρθωσα επιτέλους
να την έχω σύντροφο
έστω και στα τελευταία βήματα.
Τόσα περιοδικά
και φευγαλέα συναισθήματα
γυμνά από αισθήματα
χωρίς συντακτικό και ρήματα
της σκέψης απορρίμματα
και κλειδωμένα ευρήματα
άχρηστα ποιήματα
μιας λασποβροχής..
πρόχειρης στιγμής...
Νίκος Στυλιανού