στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
...Γύρισε και με κοίταξε με ερευνητικό ύφος.
" Πιστεύεις ότι είσαι ελεύθερος ; " με ρώτησε
" Έτσι νομίζω ! Εσύ τι λες δηλαδή ; " απάντησα σχεδόν ειρωνικά.
" Εγώ νομίζω πως δεν είσαι ελεύθερος φίλε ! Και το χειρότερο κακό είναι ότι δεν το ξέρεις !.. Και το πιο χειρότερο αν θες... πες το κάθειρξη κάτι πιο λίγο από ισόβια !... Αλλά υπάρχει και το χείριστο ! Πρόσεξε μην μπεις στην απομόνωση !...." Γέλασε δυνατά, διαπιστώνοντας πως ίσως με είχε αιφνιδιάσει... Πήρε στα χέρια την κιθάρα κάθισε δίπλα στο ψηλό σκαμπό, έβαλε τον μετρονόμο στο 96.. και συνέχισε τραγουδώντας 3/4 σε λα μινόρε...
Ίσως δεν το κατάλαβες
ή ίσως δεν το ξέρεις..
Ελεύθερος δεν είσαι πια
πάει αυτό και Tέλος !
Στην φυλακή μπήκες και συ
όπως και 'γω και όλοι...
Γιατί μην πεις πως δεν χρωστάς
σε κάποιον και για κάτι...
σε τράπεζα για δάνειο
πες το για κατανάλωση
πες το στεγαστικό
πες το σπουδές για τα παιδιά
χρυσαφικό στη παπαδιά..
ακόμα κι οι παπάδες ! άκουσον !..
Θυμάσαι "εορτοδάνεια ! "
με παντελή αδράνεια ;
Κάρτες όλα τα χρώματα
κι όλες οι τράπεζες σωρό
στόλιζαν πορτοφόλι ;
Τώρα χρωστάς και στη Δεή
την Ευδάπ και στον Οπάπ
για Τζόκερ δανεικό...
γράφτο και θα περάσω...
Τώρα η τράπεζα καλεί
στο τρίτο το τηλέφωνο
αν είσαι συνεργάσιμος
λουκούμι θα κεράσω...
Αν όχι για το σπίτι σου
σύντομα θα περάσω...
"Ωχ ! Τον φούρνο τον ξέχασα.... αμάν το φαγητό φίλε μου.... Πετάχτηκε σαν ελατήριο τσιρίζοντας, πετώντας την κιθάρα στο πλάι ! Σε κάλεσα να σου κάνω και το τραπέζι γαμώτο μου !.....
Ήταν η σειρά μου να γελάσω αυτή τη φορά.
" Άστο φίλε καλύτερα, δεν πειράζει. Έτσι κι αλλιώς μου την έκοψες την όρεξη έτσι όπως μου τα έψαλλες και μάλιστα μετά μουσικής ! "...... Αλλά όπως και να το κάνουμε έχεις απόλυτο δίκιο. Ελεύθερος πλέον είναι μόνο αυτός που δεν χρωστάει τίποτα και σε κανέναν.
Νίκος Στυλιανού
