στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Μπερδέματα, μπερδέματα, αγαπητή μου,
Και όλο εσένα σου λαχαίνει να αποδεσμεύεις,
τους κόμπους,
από των άλλων τις βιασύνες, τις φιλοδοξίες, τις απρονοησίες.
(Εμ, γιατί σου δώκανε, εκεί στην Κρήτη,
τόσα φίδια υποτελή, να τά χεις βελονάκια;)
Θεά των αργαλιών σε αναγορεύσανε.
Επίσης, σύζυγο πότη Θεού.
Ασε που σε (μ)πλέξανε να γίνεις πολύτεκνη μάνα αγοριών,
που είχαν ονόματα περίτεχνα, σαν υφαντά.
Μπας και λησμονήσεις δηλαδή, εκείνου του πρίγκηπα αγαπητικού (θυμάσαι;)
τη θρασιά αδιαφορία.
Μα δεν τελειώνει ποτέ η προχειρότητα του κόσμου,
και η αγάπη του για τα δραματικά :
Την νύστα σου, που ο άλλος αφορμή για φευγιό τη βρήκε,
κάποιοι σπουδαίοι, για επιθανάτια αγωνία την επήραν.
Και στου Πάπα τα μέρη σε ξαπλώσανε
ως Κλεοπάτρα.
Αλλά και αυτό, τσάτρα πάτρα.
‘Αντε πάλι, φτιάχνε μίτους,
με σκοπό
τους χαζούς ή και πονηρούς, προς τα φώτα να βγάλεις.
Σάμπως και θέλουν, όμως τούτοι, όντως να σωθούν;
*εικόνα : το ελληνιστικό άγαλμα του 2ου αιώνα π.Χ., που απεικόνιζε την Αριάδνη, αλλά επί πολλούς αιώνες τη θεωρούσαν Κλεοπάτρα.
Από το 1512 ήταν στη συλλογή του Βατικανού, αλλά μόλις τον 19ο αιώνα ταυτοποιήθηκε.
