ΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ο Μορφέας έρχεται μα φεύγει φοβισμένος..

H ώρα 5, 3 Φεβρουαρίου.

Τα βλέφαρα ανοιγοκλείνουν αργά

σαν χαλασμένη βεντάλια που δροσίζει απεγνωσμένα τα λήθηνα νούφαρα

αποζητώντας λίγη προσοχή..

Το ξημέρωμα άπραγο και παγερό για άλλη μια φορά αργεί να ξεπροβάλλει

καθώς ο ήλιος καίει τις ερωτικές απολήξεις

που σέρνονται σαν νεογνά ερπετών στο φεγγαρόφωτο βράχο

συσπώντας βίαια τα ασπόνδυλα μα υγρά κορμιά τους..

Η πατρική φιγούρα του μορφέα έρχεται όταν τα κεριά σβήνουν

μα εξαφανίζεται τρομαγμένη στον εκκωφαντικό κρότο των τυφλών σκέψεων

που τσακισμένες σκάνε στο έδαφος αφήνοντας  βραχνά ασθματικά χνάρια..

Η ψυχή καθισμένη στο μαρμάρινο γραφείο

σκαλίζει διαθήκες χαμένων ελπίδων

θαρρώντας πάλι πως θα φύγει..

Μα το κορμί ακέφαλο, γεμάτο  δερματικά και αιμοσταγή ραγίσματα

στο χείλος της ταράτσας σκορπάει γυάλινες σφαίρες

που μέσα τους αν τις παρατηρήσεις ώρα

θα δεις άλογα που τρέχουν ξέφρενα σε πεδιάδες με κόκκινα ανθισμένα δέντρα

σαν τους σπάνιους βλαστούς που φυτρώνουν στις μοναχικές καρδιές..

Έτσι το σώμα εκκρεμές γυρεύει την ηχώ τους

στο αχανές πηγάδι που σχεδίασαν οι βίαιοι αρχιτέκτονες του κόσμου..

Χτύποι ξεσπούν μέσα στο στέρνο σαν λαίλαπα που φουντώνει στα ξερά κλαδιά

στάζει αργά το ρετσίνι της αναιτιότητας

μα η βροχή της ύπαρξης πάλι θα ξεσπάσει

αφήνοντας την κραυγή της αγωνίας παγιδευμένη στο μπλαβιασμένο κεχριμπάρι

νωχελικά κινείται μέσα του το πτώμα της αγάπης..

Το σώμα ιδρωμένο και κουλουριασμένο

γυρεύει την ψυχή που βυθισμένη στον βάλτο της καλλωπισμένης βούλησης

κολυμπάει και πνίγεται,

χτυπιέται το κορμί ανάμεσα σε τοίχους

ώσπου αφηρημένα  ζωγραφίζει πάνω  τους.. την κραυγή του αίματος..

χτουπ.. χτουπ.. χτουπ..

Η ώρα 5, 4 Φεβρουαρίου. Η ψυχή με σπασμένα τα φτερά της συσπάται ταραγμένα στο σκοτεινό πάτωμα, το ακέφαλο σώμα στην ταράτσα γυρεύει την ηχώ των γυάλινων ονείρων στο απύθμενο πηγάδι. Ο μορφέας έρχεται μα φεύγει φοβισμένος και το ερωτικό νανούρισμα εξατμίζεται μαζί με τις ταχύρυθμες ανάσες, μουχλιάζοντας τα σύννεφα.. Ο αρχιτέκτονας στέκει σε ένα σπασμένο παράθυρο χτυπώντας νευρικά την ματωμένη γροθιά του, τρείς μπρούτζινοι μοχλοί μπροστά του και παντού γρανάζια άλλα νεανικά γυαλισμένα και άλλα φθαρμένα...

DHMHTRHS GEORGAS

WOLFALAIRE