Δαγκωμένο το μήλο από την ασχήμια
Δαγκωμένο το μήλο από την ασχήμια
ήταν σαν ένας κόκκινος φαγωμένος ήλιος
χιλιάδες οι πληγωμένοι αγγέλοι
συλλαβές στα ανάλαφρα όνειρα της νύχτας.
Φίλησε στην ρίζα το αίμα
και δέχτηκε να γίνει
κόκκινη πικραναστημένη παπαρούνα.
Και τότε άρχισε να μετράει
τους λιποτάχτες στα βήματα του ήλιου
ένα, δύο ,τρία ...άπειρο,
και ήταν μυριάδες οι νικημένοι της μοίρας.
Ομίχλη ήταν τα σπλάχνα του λήθαργου
που μας υπόσχονταν φτερά .
Πού πας άνθρωπέ μου ; Πού πάμε;
Ποιός θα μας πει;
Ξεχάστηκαν τα πουλιά
στο γαλανό τους μεθύσι .
Βάσω Μπρατάκη