στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Η γη αυτή είναι δική μου και δική σου.
Η γη αυτή είναι δική μας
οι καρποί της ιδρώνουν κάτω από τον ήλιο
καρποί γυμνοί γεμάτοι από ζέστα και χνούδια
μωρά βυζιάρικα στην αγκαλιά του ανέμου
μωρά που βιάζονται να φτάσουν στην ωρίμανση
κρατώντας αγκαλιές το κόκκινο και το πορτοκαλένιο
την μυρωδιά του ανέμου και της θάλασσας.
Η γη αυτή είναι δική μου και δική σου.
Η γη αυτή είναι δική μας
μια ατέλειωτη σειρά από αμπέλια και ελαιώνες,
γέρικη γκρίζα καρδιά χωμένη βαθειά
μέσα στην καρδιά του ξύλου και ύστερα
καρποί που μαυρίζουν ολοένα κάτω από τον ήλιο.
Η γη αυτή είναι δική μου και δική σου.
Η γη αυτή είναι δική μας
μια βουβή προσευχή τα ρημαγμένα ξωκλήσια της,
και τα πέτρινα αγόρια να προσμένουν
σε αρχαίους τάφους
μην έχοντας την δύναμη
να σπάσουν την πέτρινη σιωπή τους
τα χέρια που θα σηκώσουν το βάρος
χαρίζοντας τους μια μέρα στον ήλιο.
Η γη αυτή είναι δική μου και δική σου.
Η γη αυτή είναι η πατρίδα μας
κορμί καμωμένο από λεβεντιά κρασί και ήλιο .
Βάσω Μπρατάκη
Ζωγραφική Βάσω Μπρατάκη
Τίτλος έργου "Το ερημοκλήσι "