..κι αν δεν άγαπας, τι κέρδισες;
Πανω στα βήματα που σμίλεψες
αρρώστησε η ψυχή μου.
Στην τέφρα απάνω, κι άλλο τίποτα
δεν μένει να πενθήσω.
Φτάνουν οι σκέψεις τρομαγμένες
και δένονται απ τα βλέφαρα
κι έγινε ο ίσκιος μου βαρύς
και πώς να περπατήσω!!
Κι εγω που χα περήφανο
στο στήθος το σφυγμό μου,
σαν δεν τον άγγιξε έρωτας
στα χρόνια που περάσαν...
Μετρώ τη νύχτα με λαλιές,
κι αν δεν τις ξεστομίζω..
-ως κρύβονται αγέρωχες-
τα χείλη μου κουράσαν!!