Στα δίχτυα της σιωπής
ασημένια ψάρια που σπαρταρούσαν
οι χτύποι της καρδιάς μας
όταν ο μικρός Αύγουστος
ανέβαινε θριαμβευτικά
στα πέτρινα σκαλοπάτια του καλοκαιριού
σαν άλλος ‘Ίκαρος που δεν γνώριζε
πως το πύρωμα μιας στιγμής
μπορεί να λιώσει τα πάντα,
ακόμα και αυτά τα κέρινα τα φτερά μας
Και στην χούφτα του δειλινού ,
το πάθος και η λογική
σ’ ένα κουβάρι μπερδεμένα
όταν σμιλεύαμε σιωπηλά
τις λέξεις που γεννά ο έρωτας
εκεί που συναντήθηκαν
μυστικά οι σιωπές μας,
όταν το κόκκινο άνοιγε θριαμβευτικά
την αυλαία στους θιασώτες του ονείρου
που Υπόσχονταν για μια ακόμα φορά
να αναστήσουν στην αυλή των θαυμάτων
τα λόγια της αγάπης που κλείσαμε κρυφά
στις κάμαρες του ονείρου ,
μην και γίνουν λεία στα χέρια
άπληστων τυμβωρύχων .
Βάσω Μπρατάκη
Από την συλλογή "ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ "