συλλογη: ερωτοφώς
Κράτησες τον άνεμο στους ώμους
και λουλούδιαζε το πέτρινο περβάζι
του χειμώνα...
Στα τόσα τέρμινα, στους τόσους στρόβιλους
και δεν κουράστηκαν οι ώμοι
απ΄του ανέμου τη φορά.
Μα όμως ποτέ δεν μου΄πες
το όνομα σου..
αν κάποτε γεννήθηκες, ή σ΄ έπλασε
τ΄ονείρου η χαρά.
Κι εγώ ο μικρός δεν ρώτησα ποτέ
δεν θέλησα να σβήσω το ανέμι
που φυσσούσε στα μαλλιά σου
κι αερικό αν ήσουν
θα σε λάτρευα ακόμα,
μέσα στο μάρσιπο κρυμμένος
της γητειάς σου.