στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
(Στο Χρίστο Τσάγκα αφιερωμένο, που
ήταν λίγα τα επίγεια γι' αυτόν και πέταξε στα σύμπαντα !
Εκεί περίμενα
Στην άκρη του τάφου
Με συρραμμένα χείλη
Να κρέμεται η ανάσα
Κι η γλώσσα μαζί
Με λέξεις ανόθευτες
Κρασί ανέρωτο
Καρφί του θανάτου
Όταν σηκώνει κεφάλι
Στα επίγεια ονείρατα
Και σφαδάζει η χαρά του
Όχι -!- Δεν
έχει θέση ο θάνατος
Στον τόπο των Δασκάλων
Σημαίνοντες διαβαίνουν
Με πανωφόρι δειλινού
Πολλά τραγουδισμένου
Να στερεώσουν τη ζωή τους
Στου ξέστρατου την άπλα
Να λύσουν τα σταυρόλεξα
Που απαγχόνισαν το χρόνο
Χρόνο δες με -!-
Στου τάφου Σου τη σιωπή
Πρώτα να ιδρώνω το δάχτυλο
Με τις σταγόνες του κάματου
Απ’ τις ραγάδες των χειλιών
Κι ύστερα να ξεδιπλώνω
Τον πάπυρο
Που μάχες έστησαν
Στα καταγώγια των ματιών μου..
«Ναι; Είναι κανείς;»
«Εγώ είμαι Δάσκαλέ μου»
Πατεράκη Ευαγγελία
