Αύρα λάβρα
Αύρα πυρφόρου θυρεού
Σε ρου ξενύχτι ποταμού και
ρίγος της Ροπής
Που στάζ’ ηδονή
σάρκα μαινάδας κεραυνοί
νεφέλωμα πύρινο του Άρη
όταν η Αφροδίτη κέλευσε
σ’ ανάκλιντρο φιλί
Αύρα λάβρα πάνοπλη
ρόδα κι Άνοιξη
πάνω απ’ τ’ αγρίμια αγρίμι
Εεεε του καημού
Του πόθου εεε
Στο σούσουρο του "ρο"
Ωμέγα της Ζωής
το ατελεύτητο
Και «τα» στην άκρηα
του σούρουπου
Σταγόνες της βροχής –
που ιδρώτας είν’ ουράνιος
Π’ ουρλιάζει ο Έρωτας -;-
και που η Πνοή -;-
Διαγραφή στα χώματα
γι’ ανάταση φυγή..
Πατεράκη Ευαγγελία