στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
τόση φωτιά
τόση φωτιά
να μου καίει το νου
δε χωράει πια
στο κεφάλι μου
παλεύει να πεταχτεί έξω
να ενωθεί με τις λέξεις
να θεριέψει
να πυρπολήσει την αγωνία μου
να κάνει στάχτη την κραυγή μου
τόση φωτιά
τόσα όνειρα
τόση αγάπη
τόσο φως
τόσο σκοτάδι
τόση σάρκα
τόση ακινησία
τόσες φωνές
μάχονται μέσα μου
πιο απ΄όλα θα ζήσει
κανένα δε θέλει να πεθάνει
και του ενός η ψυχή
πολιορκεί του άλλου την ψυχή
και ξεψυχάνε έτσι
το ένα μετά το άλλο
νιώθω την καρδιά
να λαχταρά
ανυπόταχτη
να με κοιτάξει στα μάτια
να με κοιτάξει κατευθείαν στα μάτια
νιώθω τα λόγια
να παραδίνονται στις φλόγες
για να μην γίνουν έρμαια
άκαιρων αναστεναγμών
τρέμω
τα χέρια μου
αγριεύουν
προσπαθούν
να ξεριζώσουν απ' τα στήθια μου
τις απελπισμένες αλήθειες
που γεννήθηκαν
κείνη τη νύχτα
που ερωτεύτηκα το φεγγάρι
απόψε
ολόκληρη η ψυχή μου
κρέμεται απ' το φεγγάρι
απόψε μεγάλωσε η νύχτα
γιγαντώθηκε και νάτη
λιώνει μέσα στην παλάμη της το φως
απόψε την ανάσα μου γύρεψα
μέσα στης θάλασσας το ρίγισμα
και χάθηκα
έσβησα μέσα της
τρέμοντας το ατέλειωτο σκοτάδι.
Silena 28/1/2011
