στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Κατά την θλίψιν
οι συνευρέσεις απεργούν
ή
τιμωρούνται
οι ανάσες μου
Απέχουν οι Στιγμές
Οι κινήσεις δυσπραγούν
οι μύες
δακρύζουν
τα μάτια μόνο
ζουν
Θαμπώνουν οι καιροί
Τελεύουν τα λόγια
Τέλος κι αρχή
συμπτώσεις και
πτώσεις
Φιλόπτωχοι πολλοί
Τακ! Κι οργιάζουν
Συναντιώνται
σε γδαρμένες πόρτες -
εκεί
που μεγάλωσαν τα μάτια μου
επιδεικνύοντας
τις περασμένες εκδρομές
και
τη σημερινή επιφυλακή
στο ασύνορο σκοτάδι
Ψυχογράφημα
λοιπόν
πανικού
μιας ματωμένης γιορτής
Οι ήχοι μου
σιγανεύουν
Τακ! Κάνουν
να φτάσουν
να τρέξουν
αραιές σταγόνες βροχής
Τα νύχια μου
μεγάλωσαν
Τα νύχια...
σφάζουν την ψυχή μου
Αυτοχειρία αποπομπής
στα άδυτα των αδύτων
Κι ακόμη καταπίνω βροχή
Πατεράκη Ευαγγελία