Μάτια υγρά
σκοτείνιασαν
σα τη ζωή σου
μηνύματα στέλνεις
κλεισμένα σε μπουκάλι
τον παραλήπτη δε γνωρίζεις
μα τολμάς
κι ας προδοθείς!
Η καρδιά πολύ κουρασμένη
πολύ μόνη, πολύ διψασμένη
παραφυλάει πίσω απ' τις γρίλιες
για μία αχτίδα ελπίδας
"η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία"
ψιθυρίζεις
και γελάς με τα λόγια αυτά
γελάς δυνατά
να ξορκίσεις
τη μοναξιά
η ελπίδα πεθαίνει...
μα τι λες!
πεθαίνει η ελπίδα?
Silena 17/10/2010