Πάει
πέρασε πια η εποχή των ιδεών
κυλά πλέον η εποχή των εκκρίσεων
ο πόνος απορρίχνεται ως ανεπιθύμητο νεογνό
ξεβράζεται
τραγουδά στην αφωνία του μουγκρητού
καρπούται ενέργεια απ’ το ζόφο
Τόσος
μα τόσος πόνος
κι’ ούτε μια κραυγή.
![]() |
0.0 |
Πάει
πέρασε πια η εποχή των ιδεών
κυλά πλέον η εποχή των εκκρίσεων
ο πόνος απορρίχνεται ως ανεπιθύμητο νεογνό
ξεβράζεται
τραγουδά στην αφωνία του μουγκρητού
καρπούται ενέργεια απ’ το ζόφο
Τόσος
μα τόσος πόνος
κι’ ούτε μια κραυγή.
|
|
Δημητρη μου, γεια κ χαρα σου! ωραιο τα ποιηματακι σου. μιλα … μενουμε αφωνοι- αν κ εχουμε στην διαθεση μας τοσα μεσα επικοινωνιας- μενουμε αφωνοι μπροστα στο εγκλημα, ο φοβος εχει καταλαβει κ την τελευταια θεση του μυαλου μας. τα εργο ειναι ενα θριλερ, ετσι ο φοβος κ το θριλερ ειναι οι βασικοι παραγοντες του εργου. το εργο ειναι το θριλερ κ οι θεατες ειναι ο φοβος, Δημητρη μου να εχεις μια ομορφη μερα, με εκτιμιση κριστοφ |