Όσο μεγαλώνω τόσο πιο ήσυχα αποδέχομαι την παρεξήγηση
Την απόσταση μεταξύ αυτού που θεωρώ πως είμαι κι αυτού που οι άλλοι κατανοούν πως είμαι
Αφήνω ήσυχα τον εαυτό μου στην κρίση τους
Όπως αφήνεται μια βάρκα στη θάλασσα με ανοικτό ενδεχόμενο: το ναυάγιο
Έτσι κι αλλιώς
Κι εγώ
Κι αυτοί
Σε πλάνη είμαστε
Μονάχα η θάλασσα γνωρίζει