ειναι δυο εκθεσεις που εγραψα στο μαθημα των τουρκικων. Η πρωτη ιστορια:
«Güzelliğin değeri. Η τιμη της ομορφιας»
η γυναικα πηγε στο κομμωτηριο. Εκει, αφου εφτιαξε τα μαλλια της πληρωσε. Μετα πηρε ενα φορεμα 100 ευρω. Μετα πηγε στο γυμναστηριο. Υστερα περασε απο τον γιατρο της για μια πλαστικη. Μεγαλη μυτη. Δυο ωρες μετα ολα ηταν συμμετρικα. Μετα μπηκε σε ενα οπτικο καταστημα. Αλλαξε το χρωμα των ματιων της. Το νεο χρωμα μπλε, πριν ηταν καφε. Στην πραγματικοτητα νομιζω ηταν μαυρα, δεν θυμαμαι καλα. Στο τελος πηρε ενα μπιχλιμπιδι για το κινητο της κ γυαλια ηλιου απο εναν Κινεζο. Ξεχασα, πηρε κ ωραια εσωρουχα. Κοκκινα κ ενα ζευγαρι ψηλοτάκουνα παπουτσια, επισης κοκκινα. Εγινε μια αλλη γυναικα.
το βραδυ, διπλα στο ταιρι της, κατω απο ενα ομορφο φεγγαρι ολα ηταν ασημενια.
εγω, εσυ, ποσο αξιζουμε; Ανεκτιμητα.
κ η δευτερη ιστορια:
«Güzel kadınların aldatma eğilimi. Η ταση των ομορφων γυκαικων στο να εξαπατουν»
εφυγαν απο τον παραδεισο,
τοτε οι ψυχες τους χωρισαν,
προσπαθουν ξανα να γινουν ενα.
Θα γινουν.
ειναι η ιστορια του ανδρα κ της γυκαικας.
Θυμαμαι ηταν βραδυ. Σε λιγο ανατελλει. Κοιταξε! Ο ηλιος!
Ειναι σκοταδι, δεν βλεπουμε.
μεταξυ μας κοντα ερχομαστε. Ειμαστε οπως τα συννεφα,
ερχομαστε κοντα μεταξυ μας, μετα ξανα παλι ο καθαρος ουρανος.
Ο ουρανος ειναι ο Παραδεισος, κ τα συννεφα οι ανθρωποι,
Πηγαινουμε ψηλα για να τον ακουμπησουμε, να τον φτασουμε.
Εφυγαν απο τον παραδεισο,
τοτε οι ψυχες τους χωρισαν,
προσπαθουν ξανα να γινουν ενα. Θα γινουν.
Ειναι η ιστορια του ανδρα κ της γυναικας, ειναι σκοταδι δεν βλεπουμε.
να περνατε ολοι ομορφα