Τσαρλς Μπουκοφσκι
Γεννηθηκε στις…κ πεθανε στις…
Δεν γεννηθηκε ποτε, δεν πεθανε ποτε. Είναι εδώ. Παντα ηταν εδώ.
Μιλα ο ιδιος:
«Γεννημενοι σαν αυτο,
μεσα σε αυτό,
με τα χαμογελαστα προσωπα από κιμωλια,
με την λαιδη θανατο να γελαει,
με τα πολιτικα τοπία να διαλυονται,
με τα πετρελαιομένα ψαρια να φτυνουν την πετρελαιομενη λεια τους.
Ειμαστε γεννημενοι σαν αυτο,
μεσα σε αυτό,
σε νοσοκομεια τοσο ακριβα, που είναι φθηνοτερο να πεθανεις,
σε δικηγορους που χρεωνουν τοσα πολλα,
που είναι φθηνοτερο να δηλωσεις ενοχος,
σε μια χωρα που οι φυλακες είναι γεματες
κ τα τρελοκομεια εχουν κλεισει,
σε ένα μερος που οι μαζες ανυψωνουν
ανοητους σε πλουσιους ηρωες.
Γεννημενοι μεσα σε αυτό,
περπατωντας κ ζωντας διαμεσου αυτου,
πεθαινοντας εξαιτιας του,
ευνουχισμενοι, διεφθαρμενοι, αποκληροι,
εξαιτιας αυτου.
Τα δακτυλα υψωνονται προς ένα θεο που
δεν ανταποκρινεται,
τα δακτυλα στρεφονται στο μπουκαλι,
στο χαπι στη σκονη.
Ειμαστε γεννημενοι στον οξινο πεθαμό,
θα υπαρξη απροκαλυπτος κ
ατιμωρητος φονος στους δρομους,
θα υπαρξουν οπλα και
οχλοι να λεηλατουν,
η γη θα είναι αχρηστη,
η τροφη θα γινει σπανιο αγαθο,
η πυρηνικη ενεργεια θα αποκτηθει από πολλους,
εκρηξεις θα ταρακουνουν την γη συνεχως,
ραδιενεργοι ανθρωποι θα τρωνε την σαρκα ραδιενεργων ανθρωπων,
τα σαπισμενα πτωματα ανθρωπων κ ζωων
θα ζεχνουν στον σκοτεινο ανεμο,
και θα υπαρξει η πιο ομορφη σιωπη
που δεν ακουστηκε ποτε.
Γεννημενοι από αυτό.
Ο ηλιος κρυμμενος περιμενει το επομενο κεφαλαιο».
Τον Τσαρλη τον γνωρισα τυχαια μια φορα που κοιταζα διαφορα ποιητικα βιβλια σε καποιο βιβλιοπωλειο. Αρχισα να τον διαβαζω με μεγαλη μανια. Αργοτερα ο ιδιος ο Τσαρλη χωρις να το ξερει με οδηγησε στον Δασκαλο μου τον Οσσο. Ο Οσσο κ ο Τσαρλς δεν συναντηθηκαν ποτε ουτε ηξερε ο ένας τον άλλο. Εψαχνα για κανενα νέο βιβλιο του Τσαρλη κ επεσα πανω στον Οσσο.Το ψαξιμο της αληθειας προχωρα βημα βημα, σκαλοπατακι, σκαλοπατακι κ ξαφνικα βγαινεις από το πηγαδι στο φως.
Αφορμη για να γραψω αυτό που γραφω ηταν η φωνη του.Χθες τυχαια επεσα πανω σε μια συνεντευξη του κ ακουσα την φωνη του για πρωτη φορα. Δεν φανταζομουν ότι ειχε τοσο ωραια φωνη.Με επηρεασε. Ολοι μας επηρεαζομαστε κ επηρεαζουμε αλλους. Μας επηρεαζουν όλα κ επηρεαζουμε ολους. O καθενας ακολουθει τον δικο του ξεχωριστο δρομο για την ελευθερια του. Ο δικος μου εχει μεσα Μπουκοφσκι κ Οσσο. Ο ανθρωπος είναι μια διαδικασια, δεν είναι ένα τελειωμενο προιον. Γεννιεται ακατεργαστος κ πρεπει να κατεργαστει να μαλακωσουν οι αιχμηρες γωνιες του,
κ πλεον η ευγενικη του καρδια να ταιριαζει στο αγριο τοπιο που την περιβαλλει,
σαν να να μην θελεις να γδερνεις τον αερα που κτυπα πανω σου.
Βρεχει τωρα κ η κωλοδουλεια προς το παρον αναβαλλεται. Ειχαμε κανονησει με τον τοπικο Δημο να καθαρισουμε ένα αγαλμα. Καποια προτομη. Εκαναν γραφιτη πανω της κ την ομόρφιναν. Ένα αγαλμα είναι μια πετρα σκαλισμενη για καποιον επιφανη ανδρα. Σπανια είναι για καποια γυναικα. Σαν κ ολοι οι επιφανεις ανθρωποι σε αυτόν τον κοσμο να είναι όλοι ανδρες. Δεν ξερω τον κυριο προσωπικα κ ουτε ειχα παρε δωσε μαζι του. Ποτε.Πολλες φορες στηνουμε αγαλμα σε καποιον που πεθανε κ μετα το μετανοιωνουμε. Τον κατεβαζουμε από κει , τον παμε σε μια αποθηκη κ στη θεση του βαζουμε καποιον άλλο. Κ υστερα αλλαζουν τα πραγματα κ τον ξαναφερνουμε πισω. Στελνοντας τον άλλο με την σειρα του στην αποθηκη. Σε μια ταινια, νομιζω του Αγγελοπουλου, αποβαραθρονουν το αγαλμα του Λενιν κ το πανε σε μια αποθηκη. Μετα από χρονια γινονται εκλογες κ νικα το αντιπαλο στρατοπεδο κ τον επαναφερουν στη θεση του.
Το αγαλμα ηθελε να ξεμουδιασει,
η ηθελε να φυγει, ειπε καποιος από το πληθος.
Τελικα επανεφεραν τον Λενιν στη θεση του,
κ το προυγουμενο αγαλμα, μια προτομη του Γιελτσιν, την πηγαν στο υπογειο,
που συνορευει με ένα τσιπουραδικο.
Μητσοτακης, Παπανδρεου, Βενιζελος, Κουβελης, Σαμαρας,
Περιμενουν να γινουν αγαλματα,
διπλα σε αυτό του Καραμανλη.
Τα αγαλματα είναι μια τιμωρια,
να τα φτυνουμε, να τα χεζουμε, να τα κατουραμε εμεις κ οι σκυλοι μας, να τα
βαφουμε γραφιτι.
Τσαρλς Μπουκοφσκι. Ποτε δεν τον αγαπησαν οι Αμερικανοι. Περισσοτερον τον αγαπησαν οι Ευρωπαιοι. Ηταν ένας μεθυσος που πεθανε από το σηκωτι του.
Τι αγαλμα να του στησουν;
Φανταστητε ένα πανασχημο τυπο με καπαρτινα, να κρατα ένα ντενεκεδακι μπυρας στο ένα χερι του κ το άλλο του να χουφτωνει ένα ομορφο αχτενιστο μ@@νι. Κακο παραδειγμα για την νεολαια. Μεθυστακας, κωλοπορνογερος του κερατα.
Ο νεαρος εβγαλε το σπρευ του κ εβαψε την μουρη του τυπου που εχω απεναντι μου,
κ τωρα εγω, ενας συντηρητης εργων τεχνης να ειμαι αναγκασμενος να ξεβαψω αυτό το νεανικο αριστουργηματικο γραφιτι κ στη θεση του να ξαναεμφανισω έναν λεπρό, που υπεριπτατε της πολης μου.
-Ωραια δουλεια Κριστοφ. Μπραβο σου. Η προτομη καθαριστηκε πληρως από το γραφιτι.
Πηρα τα 100 αργυρια κ πηγα να πιω μπυρες.
100 αργυρια.
Η βροχη σταματησε κ η κωλοδουλεια εγινε.
Τσαρλς Μπουκοφσκι. Σε αγαπω
Σημ: Νικο μου καλημερακια, καλημερακια σε ολους σας . ξεχασα να βαλω τα «σ» στον Τσαικοφκυ. Βαλτε τα σας παρακαλω . σας αγαπω, κριστοφ