Χθες το απογευμα καποιος εβαλε φολα κ τα δυο από τα τεσσερα σκυλια μου
κινδυνεψαν να πεθανουν. Τα πηρα στο γιατρο κ τωρα είναι καλα. Καποιος
φιλος μου όμως…
Ριξαν φολα μεσα στην αυλη του κ το βρηκε πεθαμενο το πρωι.
Ησυχο σκυλακι κ φρονημο. Το βρηκε αδεσποτο η αδελφη του κ το μαζεψε.
Το ελεγε Μουτρο.
Ετσι το Μουτρο πηρε εκει πανω δυο πραγματα από την εμπειρια του στη γη.
Μια Ευλογια κ μια καταρα. Ευλογια από την αφεντικινα του κ καταρα από αυτόν
που εβαλε την φολα.
Γιατι τα γραφω όμως αυτά;
Σκυλια, φολες, θανατοι κ τετοια. Με σενα θα ασχολουμαστε τωρα κ με τα σκυλια σου;
Φιλε ελληνα. Το ότι αυτή η χωρα εχει τα χαλια της φταιμε εμεις. Ο καθενας από μας
εχει το μεριδιο του.
Ηρθαν οι τουρκοι κ μας σκλαβωσαν για τετρακοσια χρονια.
Κ μεις ακομα σκλαβωμενοι.Μπορει να γιορταζεις την επανασταση κ να χαιρεσε,
αλλα ειμαστε ακομα σκλαβωμενοι. Πουστια, μαγκια, κλανια, φολες. Αυτοι ειμαστε. Που
κ που ενας Κριστοφ κ να τον φαμε λαχανο. Να βαλουμε φολες. Να παρουμε το
οπλο κ να κυνηγησουμε πουλακια που κελαηδουν.
Φολα φιλε μου. Στα πουλια.
Αυτοι ειμαστε. Ειμαστε φολες.
Ενας Σωκρατης κ μεις του δινουμε το κωνιο. 2500 χρονια από τοτε κ ακομα η φολα
είναι προεκταση του χεριου μας. Το σπρωξιμο του Ανδρουτσου από την Ακροπολη.
Ο Κολοκοτρωνης στη φυλακη.
Πουστια κ μαγκια η εξουσια κ μεις χειροκροτουμε. Ολε στα γηπεδα.
Η Ελλαδα μου εμενα είναι ενας Σωκρατης.
Ενας Πλατων, με τους πλατιους του ωμους ανοιχτους να αγκαλιαζει τον κοσμο. Τη γη.
Το Συμπαν.
Γραφω για να βρω την ψυχη μου.
Κ δεχομαι αυτους που βαζουν φολες γιατι κ αυτοι δημιουργια της υπαρξης είναι. Κ ποιος
ειμαι εγω που θα τους κρινω; Παρολα αυτά μας αναλογει ενας θανατος. Γεννηθηκα για να
πεθανω. Δεν ειμαι εδώ αιωνια. Ας είναι το περασμα μου απ εδώ μια Ευλογια,
οχι μια καταρα.
Η επιλογη κ η ευθυνη είναι αποκλειστικα δικη σου. Εσυ αποφασιζεις.
Γιατι ονομαζεσαι ανθρωπος.
Η ιστορια είναι αφιερωμενη στο Μουτρο που εφυγε.
Το μουτρο ηταν ένα Μαγκας. Ας παραδειγματιστουμε από τα σκυλια.
κριστοφ