στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Σαν ένα φως υπερκόσμιο σκίζεις το μυαλό μου
Ρουφώντας κάτι απ’ την ψυχή μου
Και σαν ζητιάνος αναζητάς τον οβολό μου
Λίγο από το είναι μου , την ύπαρξη μου .
Εικόνες , όνειρα κι αντάμα θραύσματα του χρόνου
Σκέψεις κι αισθήματα που αντιπαλεύουν το εγώ μου
Χαρές και δάκρυα , χώμα και αίμα
Μορφή αρχάγγελου και του διαβόλου .
Τρέμω στην σκέψη ότι το ολόλευκο σου χρώμα
Μοιάζει καθρέφτης που τα παραλλάσει όλα
Είναι αλήθεια εδώ μέσα ο εαυτός μου
Η μια παραίσθηση , μια γυμνή γοργόνα .
Είναι ένα πλοίο τσακισμένο μες τα βράχια
Η το φτερούγισμα του άσπρου γλάρου
Ίσως να είναι μια μαγική εικόνα
Που έδωσα εγώ στον εαυτό μου .
Ότι και να σαι δεν με νοιάζει
Τι κι αν είσαι εχθρός η σύμμαχος μου
Εγώ θα καθορίσω το μέλλον το δικό μου
Και το μελάνι θα γράφει, σ ένα λευκό χαρτί .
