Ο άνθρωπος των κραυγών
μπόρεσε να δημιουργήσει μια εκπληκτική φαντασίωση
ζορισμένος από τα ιστορικά δρώμενα επί αιώνες
ζύγισε και ανέλυσε
στοχάστηκε και μόρφωσε
επινόησε και υλοποίησε
τον άρρωστο ιδεασμό του
και ζει μακάριος μέσα σ'αυτόν
ο άνθρωπος των κραυγών
δεν έχει άλλη ελπίδα
δεν έχει άλλη πατρίδα
από την θάλασσα των απόβλητων παιδιών του...
τεμαχισμένος στα δυο
και στα τέσσερα
και στα χίλια
είμαι αποκλεισμένος από την ενδοχώρα μου
αλλά εξακολουθώ να ίσταμαι
και να συζητώ για Μεσσίες εσταυρωμένους
και Διόνυσους και Απόλλωνες
και τη φρίκη του πολέμου
και το μεθύσι της αγάπης
τεμαχισμένος στα εκατό
και στα χίλια
μπορώ ακόμα να με αντικρίζω κάθε πρωί
πριν ξεκινήσω για τη δουλειά μου
και να ενοχλούμαι από την βρομιά των δρόμων
και να συστήνω καλά βιβλία στους φίλους
και να λερώνω σελίδες με τις ρυπαρές μου ανασφάλειες
Ο άνθρωπος των κραυγών
βρήκε μια ανήλικη φώκια και λούστηκε με το αίμα της
άρπαξε απ'το λαιμό ένα λαγό και τον στραγγάλισε
κι ύστερα γύρισε στο σπίτι του ήρεμος
και σχεδίασε τον Παρθενώνα
και την Αγία Σοφία
γιατί θέλει να ανέλθει την ουράνια κλίμακα
γιατί θέλει να καθίσει εκ δεξιών του Πατρός
και του είναι απαραίτητη μια στολισμένη εκκλησία
αφού τα πορνεία είναι υπόγεια και γεμάτα υγρασία
και οι ιαχές των ανισόρροπων δεν φτάνουν στο θεό
ο άνθρωπος των κραυγών
με κοίταξε πάλι το πρωί στο καθρέφτη
και μου ευχήθηκε καλή επιτυχία στη δουλειά
και με περιμένει το βράδυ στους εφιάλτες μου
να μου μιλήσει για την θεία καταγωγή μου...
24/11/00