Ψήγματα χαράς, ψήγματα ονείρων
ξανεμίστηκαν άσκοπα εκείνη την κρυφή στιγμή ,
στο ξαφνικό πέταγμα της σκέψης σου.
Τώρα καιροφυλακτείς, κρυμμένη στη σκιά σου
να εξοντώσεις το επόμενο ανυποψίαστο όνειρο.
Τ’ αληθινα όνειρα έχουν ανάστημα γιγάντιο,
παίρνουν κουράγιο απ’ τους ανέμους της ψυχής
και χρώματα απ’ τη Θεια φύση.
Η ψεύτικη ανάσα σου βάλθηκε να τα θανατώσει,
μα εκείνα λουσμένα στο φως της καλοσύνης
σ΄αγνοούν κι ανθίζουν με τρελό ρυθμό.
Κι αν τ’αρπάξεις με πλάνη κι αδικία,
τη μοχθηρή σκέψη σου όταν αδάμαστη αφήσεις,
η Θεϊκή πνοή αναπάντεχα θα΄ρθεί να τ’ακουμπήσει.
Κι εσύ κατάκοιτη θα σέρνεσαι με σκοτωμένη νιότη,
χαμένη κι άμοιρη στον άρρωστο δικό σου κόσμο.