 |
0.0 |
0
Κυριακές στους τοίχους
γδέρναμε το φως
και γράφαμε για τη μοναξιά
χωρίς μελάνι, χωρίς μπογιά
μονάχα με ουρανό…
μια δρασκελιά χωρίζει
το δίκλινο του ζευγαρώματος
απ΄το μονόκλινο της απατηλής
αυτάρκειας
όμως για σένα
σκληρό θα έχω το στρώμα της μνήμης
πάντα
για να μην νιώσεις ποτέ επισκέπτης
κι έτσι
για να σ’εκδικούμαι
δεν θα σου επιτρέψω ποτέ
την πολυτέλεια της λησμονιάς...
ιουν2012
|
|
|
|
Ευχάριστη σημερινή μου έκπληξη η πένα που έχω πριν χρόνια ακόμα αγαπήσει...... και μπορώ να πω και νοσταλγήσει..... Η πένα που δεν μπορεί κανείς - και το πιστεύω - να βαθμολογήσει..... Φίλε μου Αντώνη Ευχαριστώ Σε..... Και μην το ξεχνάς ποτέ.... στο logoclub έχεις πάντα τα κλειδιά.... Θα επανέλθουμε σύντομα... ****************************************************************************************************** αγαπημένε μου Νίκο, με μια έννοια ποτέ δεν έφυγα από τούτο τον χώρο που πάντα ένιωθα σπίτι μου... εδώ βρεφουργήθηκαν και ανδρώθηκαν στοχασμοί και σκέψεις και αγωνίες και όμορφες φιλίες... μαζί τους και κάποιες άλλες παράδρομες πορείες που είναι φαίνεται, ίδιον της ανθρώπινης πτωτικής φύσης... έχεις πάντα την αγάπη μου... Sailor |