Φωνήεντα κεντημένα στο όνειρο

♦ Μελαγχολικό το σημείωμα, σκάλωσε στο περιδέραιο του Αυγούστου.

♦Ένα μυρμήγκι παρηγορήθηκε στην ανα­ζήτηση, ενώ οι διαδρομές κατέγραψαν την επιτήδευση των ακατοίκητων αντιπαθητικών φωνών. Συναλλαγές της φύσεως στους χει­ροποίητους μικρούς δρόμους, όπου ο χρόνος αντιστέκεται στην ευεργεσία της θλιβερής δοκησισοφίας, ενώ με την αδιάσπαστη προσοχή της αισθητικής μαστορεύει συναρπαστικά τη συνέχεια, φυτεύοντας αγριολούλουδα, βατομουριές, μολόχες και τσουκνίδες.

♦ Εγκαταλείφθηκε στο παραλήρημα η φωνή και τα σώματα, μολυβιές υποστιγμής, περιόρι­σαν το κείμενο στη νυχτοβρεγμένη ματιά των διαστημάτων. Αποστάσεις των μυστικών στους αφανέρωτους ήλιους, περίσσια συναπαντήμα­τα των σκιών όταν τα φωνήεντα φτιάχνουν τον θόρυβο των ψιθύρων.

♦ Εμφωλευμένη η εύνοια των παρανοημένων περιστατικών, ενώ στη λευκή άμαξα ο παχύσφαιρος επισκέπτης της μικρογραφίας του ονείρου αγοράζει τη σταγόνα της παλαιότροπης αφηγήσεως.

♦ Αποκοίμησις και οι συλλογισμοί μογίλαλης εκφοράς, πρωτοδημιουργήματα λευκού χάρ­του, υπογραμμίζουν στις καλοκαιριάτικες πε­ριλήψεις των ειδήσεων την πρωτοκλισία του ενικού αριθμού.

♦ Και στους πληθυντικούς των πόλεων οι προαναγγελίες των εξεχόντων μετρούν την αντοχή των αισθήσεων.

♦ Και οι μέρες χαράσσουν στο τελείωμα της ψευδαισθήσεως το φθινόπωρο των αναπνο­ών. Διαπραγματεύσεις στον εξώστη των τερα-τολογημάτων, επαναστάτες μετακινούμενοι συμφώνως προς τας υποδείξεις των συνθη­κών και ένας λαός καθηλωμένος στις υποσχέ­σεις των μεταμφιεσμένων αρχόντων. Φωνήε­ντα κεντημένα στο όνειρο, εκμετάλλευση της ελπίδας στο ποσοστό της εξουσίας.

♦ Και στο δεύτερο κομμάτι του τελευταίου μήνα της θερινής πλάνης η γιορτινή διήγηση θα επικαλεσθεί τη συγκίνηση των αναμνή­σεων.

♦ Πολύχρωμες στολές στις παρελάσεις, επί­σημοι κι ανεπίσημοι στον αργό βηματισμό, στην κατανυκτική υποκριτική των συναισθη­μάτων. Και στο περιθώριο, πίσω απ’ τα σχοι­νιά, σταυροκοπήματα στην εκφώνηση της ικεσίας και κρυφές προσευχές στα ξεροκαταπήματα των δυνατών λέξεων.

♦ Βαπορίσια υμνολογήματα, χάλκινα προ­στάγματα ευλογίας, μουσικές υπογραφές καθιερωμένης γραφής κι άσπρα περιστέρια, τρομοκρατημένα φτερά να διακόπτουν στο γαλανόχροο την αυθάδεια της μονοτονίας.

♦ Και στην εξέδρα κάτω από το καυτερό ηλιοβόλημα επαναλαμβανόμενη η εξιστόρηση θα περιπλέξει την ιστορία με το σήμερα, προ­καλώντας στην αγανάκτηση την εκδήλωση των μακρόσυρτων επιφωνημάτων.

♦ Στο τέλος της παραγράφου, στην πλάτη της ανηφόρας, στον γυρισμό.

♦ Η θλίψη παρουσίασε στο λευκό μαντίλι το αποτύπωμα. Τα κύματα κτύπησαν τον προ­βλήτα και το παλιό κανόνι πέταξε μακριά τον θόρυβο της αναπαραστάσεως.

♦ Μια καμπάνα σκόρπισε στους ήχους όλες τις ψαλμωδίες και μια φλογέρα αυτοσχέδια άφησε μια σταγόνα κόκκινη στα μικρά δά­χτυλα.

♦ Στο πλακοστρωμένο ευθύγραμμο χάραγμα οι πατημασιές έδωσαν τα ασημένια τάματα του μονολόγου κι ένας αέρας έφιππος, μα­ΐστρος δροσερός, έκρυψε στις χούφτες του τον αγιασμό που ξέφυγε απ’ το σκαλισμένο μυροδοχείο.

♦ Στο επιμύθιο, το ημερολόγιο ανοίγει την εξώθυρα κι η νοσταλγία αρχίζει και συλλογι­έται το προαναφώνημα.

♦ Και στους αληθινούς κόλπους.

♦ Δίπλα στα κύματα. Αγάπη και πόθος.

♦ Και τα δυο μέσα στην αρίθμηση.

Γιώργος ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ (Το Ποντίκι)