♦ Δαίμονες παντού!

♦ Χειρογράφημα εξοντώσεως.

♦ Eκ της χοιρογραφίας των άναρθρων κραυ­γών των εγκλεισμένων στους αφιλόξενους τοί­χους των λερωμένων ευκτηρίων. Παχυδερμία στεγνών δηλώσεων και η πραγματικότητα επι­τηδευμένη διαδικασία χρόνων αλησμόνητων, επικάθεται, μεγαλοπρεπής παρατυπία άφρονος λόγου.

♦ Παλαιά ταινιοθήκη πατριωτικού προσανατολι­σμού και η παραμυθία ευνοείται από τις συνθή­κες και εγκαθίσταται.

♦ Επιστροφή του συντελεσμένου μέλλοντος και η αναπόληση μοναδική διέξοδος στο χαλασμένο σου μυαλό. Περιπλανώμενη συντεταγμένη ρητο­ρεία και η επανάληψη, δυσβάσταχτη ταλαιπω­ρία, συνθλίβει την επανόρθωση στο συνοφρυω­μένο πρόσωπο.

♦ Εν ολίγοις.

♦ Δαίμονες παντού!

♦ Το σεβαστό ιερατείο απεφάνθη συνοπτικώς την αναδιάρθρωση των σωμάτων. Ερήμην τους!

♦ Μετοχή ουσιαστικοποιημένη το περιβάλλον, πενιχρή λεπτομέρεια αορίστου περιόδου. Πολι­τικολογία άνευ ουσίας και αναλυτικές ανοησίες διασπείρουν εντέχνως πανικόβλητες αφαιρέσεις των συμπερασμάτων.

♦ Και το ερμήνευμα θεόρατο είδωλο νηπιακών προσλαμβανουσών φαντάζει απροκαλύπτως στις κρυμμένες περιοχές των δεδομένων.

♦ Δυστυχώς το επίρρημα και στα παράκτια ση­μαίες αλλόχρωμες αποσυντονίζουντο ασπρογάλαζο.

♦ Και το ιλιγγιώδες αιφνιδιάζει την ηρεμία της συλλογιστικής και τα στιγμιότυπα εναλλάσσονται αφήνοντας πίσω τους στείρες αναζητήσεις.

♦ Η επικράτεια βυθίζεται και η ανησυχία αναρ­τημένη μελαγχολία περιορίζει την ελπίδα στα καμπύλα όρια του μηδενός.

♦ Απαξίωση απανταχού και ένα πολιτικό σύστη­μα σαθρό να παραπαίει ασθμαίνοντας αγωνιζό­μενο για την επιβίωσή του. Το ρέμα συνάντησε τον γκρεμό, ενώ οι παρείσακτοι παρασύρονται, φυσαλίδες ψευδαισθήσεων στη λήγουσα των πεπραγμένων τους.

♦ Ταπείνωση και ευτελισμός και μια παγκόσμια νευρικότητα να ταυτίζεται με τον παραλογισμό.

♦ Και μέσα στην ανείπωτη θλίψη συγκεντρωμέ­νη η ηλιθιότητα σε θεατρικές αναπνοές συνθέτει παλαιότροπους διθυράμβους εκτός τόπου και χρόνου, εισπράττοντας τη χλεύη εντός και εκτός των συνόρων.

♦ Και μετά από όλα αυτά, διερωτάται η απορία συμμετέχοντας στη συγκρότηση των συμπερα­σμάτων.

♦ Ενώ στις αίθουσες των εκφωνήσεων μικρά στόματα αναζητούν την κατανόηση του κειμέ­νου. Στο τέλος του προβλήματος στο τελευταίο σημείωμα αναδεικνύεται η πολυπλοκότητα της συνωμοσίας. Κι όταν όλα πάρουν τον δρόμο τους όλοι θα ομιλούν περί της σωτηρίας, αφού η ιχνο­γραφία θα 'χει αφήσει για τα καλά την υπογρα­φή της.

♦ Συμπυκνωμένο νόημα.

♦ Καταιγίδα αιφνιδιαστική, ψιχάλες διογκωμέ­νες, εθιμοτυπικό φθινοπωρινής φλυαρίας, ενώ η παρένθεση ψάχνει το ταίρι της εκδίδοντας τα χρώματά της.

♦ Αισιόδοξο μήνυμα της αισθητικής στο λασπω­μένο περιθώριο των σκέψεων.

♦ Λειτουργία σκοτεινή το πέρασμα στη μονα­ξιά, ενώ στην ανοιχτωσιά, άγουροι προφήτες της καινούργιας γεωγραφίας γυμνοσάνδαλοι αλητάμπουρες προλογίζουν τον κόσμο τους.

♦ Χέρι στο μέτωπο, κλειστά τα μάτια και μετά ένα τρεχαλητό να προλάβουμε την ελευθερία που φεύγει, χαμογελώντας.

♦ Νύχτωσε, η φωνή απ' το μισάνοιχτο παράθυ­ρο σημειώνει το τέλος του παιχνιδιού. Αύριο το φως θα γράψει στη μέρα άλλο ένα στιγμιότυπο σιωπής.

♦ Αγνώστου απολήξεως.

Μυογράφημα

Ταυ­τότητα.

Περιττοί και άρτιοι, φυσικοί, κλάσματα, δεκαδικοί, σύμβολα αριθμητικά, ποσότητες αιωνίου χώρου. Προσπάθεια επεξήγησης των κοινών τόπων, προσαρμογή στη σειρά. Τακτική διαδρομή των επιθέτων στη γραμματική των συνόρων των διαφορετικών γραμμών και των αλλοπρόσαλλων επιδιώξεων. Άγνωστοι παράγοντες, γράμματα τυποποιημένα, κρυμμένα συστήματα, συντεταγμένες, εφαρμογές, κατασκευαστικά μαθηματικά, εκφράσεις μονότονες.

Εν συντομία.

Ταχύτητα εισπράξεως των δεδομένων, απουσία του συναισθήματος, μονοδιάστατη αντίληψη, κονσερβοποιημένη σκέψη, κατευθυνόμενη ανάγνωση, λευκή επιταγή, παράλυση του παρορμητισμού, ομολογία της λογικής, αφαίρεση, ευθύγραμμο τμήμα, ορισμένο κομμάτι στη συλλογιστική του απείρου.

Σύνολα σε κύκλους, ενώσεις και τομές, αναδιαρθρώσεις των συμφώνων, αναγκαίες συνθήκες να αναζητούν την ικανή στο τελευταίο δευτερόλεπτο.

Επιτήρηση σκληρή στην ορθογώνια απογυμνωμένη αίθουσα, ανάσες ρυθμικές, σταγονόμετρο της αγωνίας, κτύπος του ρολογιού, βλέμματα απλανή στο κενό, δραπέτευση των αντιδράσεων, υπομονή των αισθήσεων, άλαλα χείλια, αναμονή του επόμενου τόνου.

Τα θέματα κλειδωμένα. Στο ονοματεπώνυμο η σκούρα επικάλυψη. Η ώρα προκαθορισμένη. Τα θηρία πίσω απ' τα κάγκελα προετοιμασμένα, νηστικά. Στην έδρα ο εκφωνητής και στους διαδρόμους, ανάμεσα στις σκιές, αργός βηματισμός, χέρια πισθάγκωνα, να απομονώνεται η παρατυπία σιδηροδέσμια.

Επί ξύλου κρεμάμενοι, σχήματα πέρα στους μύθους. Με έναν ήλιο και έναν ουρανό και μια γεμάτη θάλασσα.

Και μια Γλώσσα που ξέρει τη λεπτομέρεια της μελαγχολίας, να κλαίει, να γελά και να σαρκάζει

Τη μοίρα της.

Αιχμαλωσία

Κρεμασμένη ανάμεσα στις

αποχρώσεις

Των οριζόντων

Φώναξες την αλυσίδα

περιδέραιο

Και διάλεξες την περηφάνια σου

Χαμένη κι ονειροπαρμένη

Περιπλανώμενη στη σκόνη

Μεγαλειοτάτη

Θάλασσα απερίγραπτη

Δεμένη στα πλαϊνά

Να γδέρνεσαι

Να σέρνεσαι

Πάνω στο σίδερο

Να σκίζεσαι

Ανήμπορη

Εγκαταλελειμμένη

Στο ανοιγόκλεισμα των γιγάντιων

βράχων

Έρμαιο της οργής

Των τεράτων

Γιώργος ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.