♦ Οργή και θόρυβος και ένας αέρας απίστευτος να διευθύνει τον παρορμητισμό των μικρών αναπνοών. Κλαδιά ριγμένα στο κολασμένο αλισβερίσι της θηριωδίας του ανέμου - και ένας ολοστρόγγυλος ήλιος, στην άκρη του τετραδίου, να καίει την πέτρα. Ιχνογραφία καλοκαιρινών ημερών γραμμένη με δαγκωμένα μολύβια.
♦ Και στις αίθουσες των μεγάλων διαδρόμων οι λαιμοδέτες συνεχίζουν τα επιτραπέζια παιχνίδια των συναλλαγών και η κρίση παντώνυμη καταλαμβάνει πανικόδρομη τις πολύβουες αναφορές των μεγάλων κέντρων.
♦ Απανταχού φωνές παρατημένες, της παράνοιας συσκευασμένες εκδηλώσεις, φροντίζουν τους χειμώνες των ηλιόλουστων απογευμάτων. Παρουσιαστές με μονότονη εκφορά βασανίζουν τη ρητορική της νοημοσύνης και στημένα παιχνίδια μονολόγου διευθύνουν ορχήστρες παρηκμασμένων οργάνων.
♦ Μικροί και μεγάλοι να φτιάχνουν το σύνθεμα της ανοησίας και η ματαιοδοξία, φυλακισμένο ελάττωμα, επιδεικνύεται απροκαλύπτως. Χιλιάδες λέξεις ανακατεμένες και λίγα τα ρήματα τα πολυσήμαντα. Πολλές μετοχές παθητικές και η χρήση των επιθέτων να υπερτονίζει το καλολογικό ενδιαφέρον της επιφάνειας.
♦ Σγουροί βασιλικοί στα περβάζια, μυρουδιές απερίγραπτες και πλατύφυλλη η μοναξιά να ανεμοδέρνεται. Παραμύθια με την κοινοτοπία του προλόγου - και το μέλλον, περιτύλιγμα από φτηνό χαρτί, φανερώνει την κακομορφία του παρόντος.
♦ Πανηγύρια καλοκαιρινά ιδρωμένα κορμιά βλέμματα απλανή και μια αποχαυνωμένη νύχτα να μουσκεύει τα χείλια με την αδιάφορη υγρασία της. Ποτήρια, γυαλιά φαρμακωμένα, μικρά τσουγκρίσματα ανακατεμένα με την υποκρισία της εποχής, και γκόμενες καρνάβαλοι να προκαλούν το μειδίαμα της αυθεντικότητας.
♦ Φωτογραφίες της απακμής των προσώπων και στάσεις στο πέτρινο στέγαστρο του πλακόστρωτου. Λεωφορείο οξειδωμένο, με τον χρόνο να περιδιαβαίνει σαν υδρία στα σωθικά τα μαραμένα.
♦ Κι εκείνη η αμβλεία γωνία των αισθήσεων, προκλητική και απερίγραπτη, ψάχνει εναγωνίως το κέντρο του κόσμου της. Παιχνιδίσματα των γραμμών στα σημειώματα των κρυφών αναγνώσεων. Περίπλοκα τα σχήματα των περιγραφών και μυστικά προσύμφωνα επιλέγουν την αποστήθιση της γεωγραφίας της φωτιάς.
♦ Συναντήσεις και επιφωνήματα! Επιρρήματα και προσδιορισμοί. Γραμματική των τύπων και η κλητική προσφώνηση, ακυρωμένη, ταυτίζεται με την αιτιατική. Ευτελισμός στις αράδες των βαρυπρεπών και μελιστάλαχτα λογύδρια ασύλληπτου θεατρινισμού.
♦ Πανωλεθρία των πτώσεων στους κόσμους των εκπτώσεων!
♦ Και φύσαγε ανείπωτα.
♦ Λυσσομανά η αναπνοή απ’ τα ψηλά παράθυρα του ομηρικού του Γύρου, του Τσικνιά του σκοτεινού και του θεόρατου.
♦ Εν Τήνω, με την καταργημένη δοτική των αισθήσεων
♦ Έβαλε το ραγάνι τα πλουμίδια του κι άρχισε να κατεβαίνει. Μια μουσούδα γλυκόμορφη χαμήλωσε απορημένη. Μια λυγαριά τεντώθηκε και μια τούφα σκόνη έκλεισε τα ματόκλαδα. Φορεσιές ξεσηκώθηκαν και μονοσύλλαβες κοφτές στριγγλιές έδωσαν το φωνήεν στο απρόβλεπτο ξεγύμνωμα. Παραπατήματα των σωμάτων, βήματα γοργά απλωμένα σεντόνια στο βαθυγάλαζο.
♦ Και μια Παναγιά στενοχωρημένη να περιμένει τη γιορτή της.
♦ Στα μεσάνυχτα του Αυγούστου.
Γιώργος ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ