ταξιδι πανω στις λεξεις. τροχός

ταξιδευαμε πανω στον ωκεανο των λεξεων. αλλες φορες οταν οι λεξεις ηταν κακες ειχαμε φουρτουνες, κ αλλες φορες οταν ολα έβαιναν καλως , ειμασταν περιτριγυρισμένοι απο δελφινια. θα νομιζε κανείς οτι, ο καιρος κ η θαλλασσα, ειχαν αναμεταξυ τους απευθειας συνομιλια, ή για να το πω πιο διπλωματικά ανήκαν στην ιδια ιδεολογια, στον ιδιο πολιτικο χωρο, ειχαν τον ιδιο βοσκο για αρχηγο, σήκω σηκω, κάτσε κατσε! αυτος , ο ωκεανος των λεξεων, θα νομιζε κανεις οτι αν μπορουσαμε να τον περασουμε θα φταναμε καπου. ηταν οπως οι προγονοι μας οταν πιστευαν οτι γη ηταν πεπλατισμενη, οτι δεν ηταν στρογγυλη. οι λεξεις ειναι οπως η γη μας. απο οπου κ να ξεκινησεις θα φτασεις παντα στο ιδιο σημειο. ειναι Γαλιλαιος κ οχι πτολεμαιος.