Σημερα Κυριακη, πηγα με κατι φιλους, σε μια πολύ ωραια τοποθεσια, λιγο εξω από την πολη. Περναει το ποταμι κ σε μια αποσταση 2 χιλιομετρων, δεξια κ αριστερα του ποταμου, εχει πλατανια. Επισης θα βρεις κ ελιες, παρανομα φυτεμενες. Εχουν κοψει τα πλατανια κ εχουν βαλει ελιες. Καταπατηση δασικης γης. Το τοπιο είναι φοβερο. Επισης, για να συμπληρωθει το ελληνικο τοπιο, εχουμε κ σκουπιδοτοπο. Ερχονται από τοσο μακρια, για να πεταξουν τα σκουπιδια τους, σε αυτό το ομορφο δασος. Ο δημοτικος σκουπιδοτοπος είναι πιο κοντα, αλλα αυτοι ερχονται κ πετανε τα σκουπιδια τους σε αυτό το πλατανοδασος. Μια παρεα νεαρων, που ηταν διπλα μας, εφαγε μεσας στο δασος κ εφυγε αφηνοντας τα σκουπιδια της. Τα μαζεψαμε εμεις. Πριν λιγες μερες, καποιοι τυποι, κοψαν 12 πλατανια για καυσοξυλα. Αυτο μου ειπε ενας από την παρεα μας, που παει συχνα στο πλατανοδασος. Ο Δημος της περιοχης δεν κανει τιποτε, ενώ εχει ενημερωθει. Τωρα που μιλαμε για Δημο, ενας γνωστος μου δημοτικος συμβουλος, εχασε την ζωη του. Τον σκοτωσε ενας φιλος του κατα λαθος. Ειχαν παει για αγριογουρουνα.
Αυτά που σου ειπα ουτε τα μισα δεν είναι από οσα ειδα σημερα εκει στο δασος. Δεν θελω όμως να σου μαυρισω την καρδια με αυτα. Τα ξερεις. Είναι γνωστα. Ζεις κ συ στην Ελλαδα κ τα ξερεις.
Ειμασταν μια μεγαλη παρεα κ παιξαμε διασκεδασαμε, καναμε σκετσακια. Φτασαμε εκει στις 11 το μεσημερι κ φυγαμε στις 6 το απογευμα. Δεν ειχαμε μουσικη μαζι μας. Μονο ο ηχος από το ποταμι κ το θροισμα των φυλων των δεντρων, οι φωνες μας, ο σκυλος μας ο Μητσος που γαυγιζε κ ο ηχος από τα ξερα φυλα που τα πατουμασε όταν παιζαμε, τα πουλια που τραγουδουσαν. Φαγαμε απλα. Σαντουτιτς, σαλατες, τυροπιτακια, ρεβιθοκεφτεδες, κρεατοκεφτεδες, γλυκα, κεικ.
Πλατανοδασος.
Ειναι ένα φαρμακο, ενα βαλσαμο, στον τροπο ζωης μας, αυτό το δασος. Τα δεντρα,δεν σου ζητουν κατι. Αυτα μεγαλωνουν κ συ ερχεσαι κ καθεσαι στην σκια τους κ ξεκουραζεσαι. Ειτε ελθεις ειτε όχι, το ιδιο τους κανει. Δεν σε εχουν αναγκη, δεν σου ζητουν κατι για ανταλλαγμα.
Πηγαμε κ μεις εκει κ παιξαμε, συζητησαμε, διαφωνισαμε, συμφωνησαμε, κατω από την σκια τους κ φυγαμε μετα για τα σπιτια μας. Θεωρουμε κατι το φυσικο την παρουσια τους. Κατι το δεδομενο. Κατω από τα δεντρα.
Το ζευγαρακι σταματησε το αυτοκινητο του στη ρεματια. Διπλα στο ποταμι. Γυρω τα δεντρα, ως επι το πλειστον πλατανια. Ηταν κ οι δυο αναψοκοκκινισμενοι, ανοιξαν την πορτα κ αρχισαν να κυνηγουν ο ενας τον άλλο, μεσα στο δασος. Η γυναικα μπροστα κ ο αντρας πισω. Τελικα την επιασε, η αφησε να την πιασει. Εκανε ότι στραβοπατησε κ επεσε κατω κ ο αντρας επεσε από πανω της. Πηγε να της βγαλει βιαια την μπλουζα, αλλα αυτή του κρατησε τα χερια κ αρχισε να ξεκουμπωνει ένα ένα τα κουμπια της μπλουζας της. Σαν να του εκανε στριπ τιζ. Του εκανε στριπ τιζ κ αυτος το απολαμβανε. Ζουμερα στηθη. Ζουμερη γυναικα. Σπανια η γυναικα σημερα είναι ζουμερη. Πηγαινει να κανει γυμναστηριο, γινεται πετσι κ κοκκαλο, ανοργασμικιά κ την βλεπει ο αντρας κ του πεφτει. Ζουμερη γυναικα. Σπανιο. Πολύ σπανιο. Οταν ομως συναντησεις τετοια γυναικα μπροστα σου, καθεσαι κ την θαυμαζεις.
Προς το δειλινο, όταν θα φευγαμε, φαγαμε κ γλυκο. Τρουφακια, πασπαλισμενα με καρυδα. Τέλεια.
Το ζευγαρακι. Τυχερος αντρας. Προικισμενη από την φυση αυτή. Ειχαν τελειωσει κ τωρα κ οι δυο τους, βλεπαν ξαπλωμενοι, τα πλατανια που ανεμιζαν τα θεορατα κλαδια τους να κανουν σχεδια πανω στον γαλαζιο ουρανο.
Η σκηνη του εργου εκλεισε ετσι: Το ζευγαρακι, ξαπλωμενοι γυμνοι, πανω στα ξερα φυλλα να κρατιουνται χερι χερι κ να κοιτουν τα πλατανια.
Τελος. Αναψαν τα φωτα του σινεμα.
Τυχερος αντρας. Προικισμενη γυναικα.
Η παρεα, η παρεα μας, περπατησε μεχρι τα αυτοκινητα της. Σουρουπωνε. Ειπαν καληνυχτα κ πηγε ο καθενας στα σπιτια του.
Κατω από τα δεντρα, κατω από τα πλατανια. Τα δεντρα. Ενας συνεταιρος, ενας παρτενερ.
Τα πλατανια. Πλατανοδασος. Δεν σου ζητουν κατι για ανταλλαγμα. Εγραψα κατι για αυτά.
αφιερωμενο σε αυτα
αφιερωμενο στην Μ