Άμυαλη πόρνη η Ελλάς
με οίκτο μην την συμπονάς
διακόσια χρόνια είναι τώρα στο κουρμπέτι.
Πίσω απο ένα νταβαντζή
πελάτες πέρασαν πολλοί
κι αυτή μες στη σιωπή της υπομένει.
Δεν έριξ’ όμως μια ματιά
να τους δωρίσει την χαρά
μιας κατάκτησης που μοιάζει τελειωμένη.
Μ’ υποκρισία τους καλεί
να ασελγήσουν στο κορμί
μα την ψυχή της βαθειά έχει κρυμμένη
Ένα της μπάσταρδο κι εσύ
σκάρτη σου έδωσε ζωή
με ένα μέλλον που μοιάζει εφιάλτης.
Μέσα σου φύσηξε πνοή
του Οδυσσέα την μορφή
και μιαν ευχή στο δρόμο της Ιθάκης.