"Καλώς ήρθατε στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club!"
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.
 |
0.0 |
0
Φωνές αγωνίας – απελπισίας,
κραυγές συμπάθειας, βοήθειας.
Αλαλαγμοί δυστυχίας, κακουχίας,
κλαυθμοί – οδυρμοί φτώχειας, επαιτείας.
Οι φωνές που κραυγάζουν
οι κραυγές που αλαλάζουν.
Οι κλαυθμοί που γίνονται οδυρμοί,
τα συναισθήματα… ατέλειωτοι Συρμοί !
Μέχρι που τεντώνει η φωνή, η κραυγή,
ο αλαλαγμός…. Που σπάει τη χορδή.
Ο κλαυθμός που φτάνει στου ματιού την άκρη,
αλλά είναι βουβός και δεν κυλάει δάκρυ….
Παύλος Μ.
|
|
|
| Μπραβο Paylo |
|
ΦΤΩΧΕΙΑ,ΑΝΕΧΕΙΑ,ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ζώνουν το σημερινό αδιέξοδο της ζωής. Μέσα από τους στίχους αυτούς υψώνεται το βουβό κλάμα,η αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου. Ένας κόσμος στερείται τα στοιχειώδη όπως τροφή,υγεία,παιδεία,ψυχαγωγία σκεπασμένος από την αδιαφορία και υποκρισία ενός δήθεν πολιτισμού. Θέμα που καίει και χρήζει παραπάνω συζήτησης και ενδιαφέροντος. Ευχαριστώ που το έθιξες Παύλο. |
|
Υποθέτω ότι όλοι μας, κάποια στιγμή της ζωής μας, βιώνουμε συναισθήματα απελπισίας. Θεωρώ ότι είναι "μάθημα υποχρεωτικό" και ωφέλιμο, αρκεί να τα εξωτερικεύουμε και να προχωρούμε παρακάτω... Keep walking,Paylos !!! |
|
Άηχες κραυγές της εποχής μας, της απελπισίας και του πόνου... που δυστυχώς συνεχώς πληθαίνουν! Πλόυσια νοήματα σε λίγες λέξεις, κάποιες φορές (τώρα στους πρώτους στοίχους) ένιωσα να χάνομαι από την πληθώρα των ερεθισμάτων που εκπέμπεις αλλά μετα επανέρχομαι. Καλή συνέχεια... "Ο κλαυθμός που φτάνει στου ματιού την άκρη, αλλά είναι βουβός και δεν κυλάει δάκρυ…." |
| Φωνές και εικόνες αγωνίας – απελπισίας, που δυστυχώς στις μέρες μας βιώνουν και προστίθενται όλο και περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο μας και δυστυχώς νέοι άνθρωποι……. Και τα συναισθήματα…. ατέλειωτοι συρμοί…. Αλήθειες δυστυχώς..... Καλή συνέχεια. |
