στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Ανέβηκα στα βράχια της σκέψης μου
και μάτωσα στις κοφτερές εξοχές τους
κάτω ο ίλιγγος κι η ζάλη
βασίλειο της ερήμου μπροστά μου
τόξο και βέλος
κατάχαμα αφημένα,
με τα βήματα να προσπερνούν
αδιαπραγμάτευτα
κι' όλα τ' αποτυπώματα
να μένουν πίσω ματωμένα
και να ξεθωριάζουν
μα ακόμα να πονούν
και να με δυσκολεύουν..
Ο ήλιος έκαιγε πλέον
και ζέσταινε τις φλέβες βαθιά
με το αίμα
να τρέχει καυτό
αντικρίζοντας
το μέλλον !
Όμως τα χέρια βρώμικα
και ματωμένα.
Έσκυψα, τρίβοντας τα
με δύναμη στην άμμο
να τα ξεπλύνω
...Ας ήταν αυτή μόνο η πράξη
και αυτό το τέλος..
Δεν ήταν όμως !
Τα βράχια κοφτερά και απειλητικά
ζητούσαν Θυσία
Τότε αγκάλιασα σφιχτά την τόλμη
και πήδηξα μαζί της στ' αστέρια
για να λουστώ το Αμήν...
Ελεύθερος πια !
Και με τον Ήλιο τώρα τόσο ευγενικό
μαζί μου...!
Νίκος Στυλιανού
